Donderdag 3/3
Tijd om op te krassen! De reis terug naar Tokyo is te lang om morgen aan te vatten en op tijd in de luchthaven te geraken dus beginnen we er nu aan. Eerder deze week had ik het idee om de Daibutsu van Kamakura te bezoeken, in plaats van een middagje Tokyo. Dan heb ik die ook gezien en hopelijk daar ook meer geluk om een locker te vinden zodat ik niet moet sleuren met een valies… dus even een omwegje.
De tweede valies gaat vlot de locker in, toch wel heel handig die lockers in quasi elk station en winkelcentrum… zouden ze bij ons ook eens mogen overwegen!
Slecht nieuws, de daibutsu wordt gerestaureerd en is dus niet zichtbaar. Maar hey, niet gewanhoopt! Deze reis zou deze reis niet zijn als hier niks anders op mij ligt te wachten… Dus langs het toeristenkantoor… Tada! Ja er staat nog altijd een stelling rond maar de afscherming is deze week verwijderd dus zijn gezicht is terug zichtbaar, hihi! Daarenboven nog 2 attracties… of eerder 3 want ik had al gelezen dat de oceaan ook op wandelafstand van de daibutsu ligt ;-)
Uiteindelijk besluit ik na de Daibutsu – die mij na die overweldigende pracht van Todaiji eerlijk gezegd wat op mijn honger laat zitten – naar de oceaan te wandelen. Zo kan ik toch nog van vakantie spreken ;-) want dan heb ik bovenop al de rest ook nog zout water tussen mijn tenen gehad.
Wanneer ik terugloop naar het station valt op dat het meisjesdag is vandaag… taartjes volop in de aanbieding, lekker!
Op dan maar naar mijn laatste avondmaal in Tokyo met Els en Saskia. Yes, ik mag kiezen! Kaisendon natuurlijk!
Vrijdag 4/3
’t Zit erop! Tijd om naar de luchthaven te vertrekken! Op de trein nieuws over de vermiste vlucht van Malaysian Airlines… euh, moet dat nu?
Ik had 2u30 gerekend om de WIFI-hotspot in te leveren, de eerste valies op te pikken en in te checken … wat uiteindelijk nog maar net genoeg blijkt gezien de drukte en het feit dat de vlucht wordt vervroegd. Deur gaat dicht, klaar om te vertrekken, en dan… Ladies and gentlemen… drukverlies op de waterleidingen, de technische grondploeg lost het zo snel mogelijk op. Maar 10 minuten worden er 30 en uiteindelijk zelfs 120… benieuwd of we de trein vanavond nog halen! Niet dus! Maar goed, we zijn toch thuis geraakt…
