29 & 30/3/2017 Yoshino en Ise

De eerste nacht in de camper was een ramp. We sliepen op een Michi-no-eki. Een rustplaats langs de weg waar je 's nachts mag parkeren. Maar deze bleek 's nachts ook gebruikt te worden door lokale jeugd die graag pronkte met uitgebouwde wagens. Kleine oogskes dus.

Eerste doel met de camper is Ise. De getrouwde rotsen.

Vanuit Nara was dat vorig jaar lastig geweest, zo'n 3 u reizen enkel. Een van de weinige mission close to impossible met openbaar vervoer.

Gelukkig huurder we een camper en is er onderweg tijd voor inhaalwerk. Niet dat het moet voor ons, maar er zijn er 2 die niet te houden zijn op dat vlak.

Dan doen we zelf maar even zot, toch?!?

Onderweg wilde ik langs Mt.Yoshino rijden. Voor de sakura (kersenbloesems), maar als er een nadeel blijkt aan de Flemish dan is het wel de GPS. Bovendien blijken we aan de vroege kant voor de bloesems. Maar dan rijden we door een streek waar voortdurend wordt verwezen naar Tanzan-Jinja Shrine. Het ziet er redelijk belangrijk uit. Hoe dichter we in de buurt komen, hoe belangrijker het lijkt te worden. Maar niet in deze periode. We rijden wel 9 parkings voorbij rondom het schrijn. Allemaal verlaten. Ook die waar we zelf parkeren.

Maar daar laten wij ons niet door afschrikken.

Na het bezoek aan het schrijn maken we ook nog een wandeling naar de tori-gates rondom. Da's al redelijk klimmen.

Kiéro vindt dat geweldig! "Nu heb ik al direct 2 willetjes!" "Oh ja?" "Ja, ik wilde bergbeklimmen en in een Japans bos wandelen en de dierentuin bezoeken. Dus…"

Langs de weg tussen schrijn en parking zijn er meerdere souvenirstandjes. Allemaal dicht op 1 na. Er is ook een verlaten hotel. Of toch, zo lijkt het. Wanneer we dichterbij komen zwaait plots de deur open en worden we enthousiast begroet door een bewaker. Die nodigt ons vriendelijk uit naar binnen, al verstaat hij duidelijk enkel de 3 woorden Japans waarmee ik naar drank- en eetgelegenheid vraag. Het is intussen 15u en we hebben nog niets gegeten vanmiddag. ;-)

Wij dus naar binnen. Schoenen uit. Sloefkes aan. De bewaker haalt er de winkelbediende bij. Die heeft helemaal achterin een souvenirwinkel, helemaal verlaten. Ze neemt de estafette over tot aan de lift. Worden we de lift in gestopt, wordt de 5de verdieping ingedrukt en daar gaan we. Wie weet naar waar?

Naar een even leeg en verlaten restaurant-cafetaria op dat 5de verdiep. Prachtig uitzicht (ook al heeft de serveerster die ons begroet een paar tandjes minder). Binnen is het of de tijd al sinds de jaren 70 stilstaat, de tafels, de stoelen en zelfs het personeel lijken sindsdien niet veranderd.

 

Wanneer we terug bij de camper zijn laat ik het convoyeur-schap over aan onze 2 kastaars. Nu zal het wel goed komen ;-)

We overnachten op een andere Michi-no-eki. Een veel rustiger exemplaar deze keer. Deze manier van reizen is dus te doen om aan voldoende slaap te geraken.

De dag erna bezoeken we de getrouwde rotsen in Ise. Veel kleiner dan je zou verwachten, maar dan nog vind ik ze wel de moeite waard. 

Daarna gaat het richting Kyoto.

Share

Geef een reactie

Share