Hier is Milla!

We zijn al een paar dagen in Japan en hier kun je mijn verhaal lezen.

Dag 1:

Het is een lange reis om van België naar Japan te gaan. De eerste dag waren we doodmoe maar we hebben er toch een leuke dag van gemaakt. We zijn naar een aquarium geweest en hebben er een rog en zandhaai kunnen aaien.Daarna zijn we met de trein naar ons “hotel”gegaan .


Dag 2:

We zijn met de Shinkansen naar Hiroshima gegaan en hebben met een 70-jarige gids een rondje gedaan . Daarna zijn we naar een museum gegaan over  de atoombom je weet wel zo’n bom die heel veel schade aanricht.Het was heel interessant. Hierna zijn we naar een ander hotel gegaan en daar was de kamer wat kleiner maar was er een onsen waar we naartoe zijn gegaan eerst moest je je douchen en daarna mocht je in het water maar voor mij was het iets te heet water.


Dag 3: Frietjes bij het ontbijt


We zijn de camper gaan halen en hebben een slaapplaats gezocht.

Dag 4:

We zijn naar een bos geweest. En hebben kersenbloesem gezien maar niet zoveel.   


Dag 5: Ise

Verder lezen Hier is Milla!

Share

26/3/2017 Start van het grote avontuur

Vandaag opnieuw het vliegtuig op, maar deze keer niet alleen! De Japan-microbe is doorgegeven! ;-)

We boekten een rechtstreekse vlucht Amsterdam – Osaka. Bijzonder, landen op een platform op het water. Gezien de verwachtte jetlag hebben we vandaag niet te veel op de planning staan. Osaka Aquarium, dat wel. Daar zullen de kids altijd nog wel wat energie voor vinden. ;-)

De jetlag heeft ons stevig beet. Al hebben we net een WiFi-antenne gehuurd we gebruiken ze nog niet op de bus en hebben de bediende verkeerd begrepen. Resultaat: we rijden onze busbestemming voorbij. De taxi dan maar. Uitdaging! Prop maar eens 4 mensen en 3 valiezen in die taxi. Uiteindelijk lukt de 3D tangram toch. De brave man propt ons met 4 op zijn achterbank.

Osaka Aquarium

Bij het aquarium vinden we al snel de gehoopte coinlockers. Zalig convenient Japan!
Het aquarium is de moeite: 5400 ton water in het grote aquarium van 9m diep. Indrukwekkend om walvishaaien en hamerhaaien te zien zwemmen. Spannend, als we voorbij het aquarium met de dolfijnen lopen zijn ze blijkbaar herstellingen bezig. Duikers in de tank en aan de bezoekerskant is er een veiligheidsagenten die het glas lijkt tegen te houden. Jerommeke. Toch blij dat we er droog uit kwamen ;-)

Daarna slaapwandelend met de metro richting de condo die we boekten. Zeer basic maar meer hebben we niet nodig. Als Benny terugkeert met het avondeten liggen wij al lekker te ronken. Oepsie!
27/3/2017

Vandaag de shinkansen op. Richting Hiroshima. Daar snel snel de koffers geparkeerd in het APA Hotel (vorig jaar ook al in deze keten gelogeerd, toppertje). Dan richting afspreekplaats met onze gids. 

Hij is al jaar en dag vrijwillige gids. 73 jaar, heeft als kind nog de oorlog meegemaakt in Kobe. Kort daarna verhuisd naar Hiroshima. Ja, inderdaad. Na de atoombom daar gaan wonen, omdat niemand toen zich bewust was van de impact van straling op het menselijk lichaam. Eigenlijk zijn de Japanners zowat de proefkonijnen geweest voor de impact van radioactiviteit.

Onze gids brengt ons met eigen vervoer naar het Peace Memorial Park. 

6 augustus 1945, 8u15. Dat is wat hier herdacht wordt. De bom die door de Inola Gay wordt gedropt en dankzij Japanse spitstechnologie op de juiste hoogte tot ontploffing komt. Ironisch, toch? 140.000 mensen verliezen het leven die dag en in de maanden die erop volgen (tot eind december 1945). Tot op vandaag blijft de tol oplopen, aan 430.000 zitten ze intussen.

De bom bracht een druk teweeg van 30 ton per m3 en een hitte van 4000°C in het epicentrum. Binnen een straal van 3km werd alles verwoest. Maar ook daarbuiten is het kommer en kwel. Brandwonden van kop tot teen. De lucht die de mensen inademen zit vol radioactiviteit. Al wie getroffen werd door de straling heeft grote dorst en smeekt om water. Een half uur na de bominslag valt de zwarte radioactieve regen. Een paar maanden na de inslag zijn er vooral veel mensen die blind worden, gevolgd door leukemie, gevolgd door vele vormen van kanker.

Kort na de bom wordt aangenomen dat er 70 jaar lang niks kan groeien, maar wanneer in de lente de eerste planten terugkeren, keren ook een deel Japanners terug.

's Avonds testen we de onsen in ons hotel.

Share

29 & 30/3/2017 Yoshino en Ise

De eerste nacht in de camper was een ramp. We sliepen op een Michi-no-eki. Een rustplaats langs de weg waar je 's nachts mag parkeren. Maar deze bleek 's nachts ook gebruikt te worden door lokale jeugd die graag pronkte met uitgebouwde wagens. Kleine oogskes dus.

Eerste doel met de camper is Ise. De getrouwde rotsen.

Vanuit Nara was dat vorig jaar lastig geweest, zo'n 3 u reizen enkel. Een van de weinige mission close to impossible met openbaar vervoer.

Gelukkig huurder we een camper en is er onderweg tijd voor inhaalwerk. Niet dat het moet voor ons, maar er zijn er 2 die niet te houden zijn op dat vlak.

Dan doen we zelf maar even zot, toch?!?

Onderweg wilde ik langs Mt.Yoshino rijden. Voor de sakura (kersenbloesems), maar als er een nadeel blijkt aan de Flemish dan is het wel de GPS. Bovendien blijken we aan de vroege kant voor de bloesems. Maar dan rijden we door een streek waar voortdurend wordt verwezen naar Tanzan-Jinja Shrine. Het ziet er redelijk belangrijk uit. Hoe dichter we in de buurt komen, hoe belangrijker het lijkt te worden. Maar niet in deze periode. We rijden wel 9 parkings voorbij rondom het schrijn. Allemaal verlaten. Ook die waar we zelf parkeren.

Maar daar laten wij ons niet door afschrikken.

Na het bezoek aan het schrijn maken we ook nog een wandeling naar de tori-gates rondom. Da's al redelijk klimmen.

Kiéro vindt dat geweldig! "Nu heb ik al direct 2 willetjes!" "Oh ja?" "Ja, ik wilde bergbeklimmen en in een Japans bos wandelen en de dierentuin bezoeken. Dus…"

Langs de weg tussen schrijn en parking zijn er meerdere souvenirstandjes. Allemaal dicht op 1 na. Er is ook een verlaten hotel. Of toch, zo lijkt het. Wanneer we dichterbij komen zwaait plots de deur open en worden we enthousiast begroet door een bewaker. Die nodigt ons vriendelijk uit naar binnen, al verstaat hij duidelijk enkel de 3 woorden Japans waarmee ik naar drank- en eetgelegenheid vraag. Het is intussen 15u en we hebben nog niets gegeten vanmiddag. ;-)

Wij dus naar binnen. Schoenen uit. Sloefkes aan. De bewaker haalt er de winkelbediende bij. Die heeft helemaal achterin een souvenirwinkel, helemaal verlaten. Ze neemt de estafette over tot aan de lift. Worden we de lift in gestopt, wordt de 5de verdieping ingedrukt en daar gaan we. Wie weet naar waar?

Naar een even leeg en verlaten restaurant-cafetaria op dat 5de verdiep. Prachtig uitzicht (ook al heeft de serveerster die ons begroet een paar tandjes minder). Binnen is het of de tijd al sinds de jaren 70 stilstaat, de tafels, de stoelen en zelfs het personeel lijken sindsdien niet veranderd.

 

Wanneer we terug bij de camper zijn laat ik het convoyeur-schap over aan onze 2 kastaars. Nu zal het wel goed komen ;-)

We overnachten op een andere Michi-no-eki. Een veel rustiger exemplaar deze keer. Deze manier van reizen is dus te doen om aan voldoende slaap te geraken.

De dag erna bezoeken we de getrouwde rotsen in Ise. Veel kleiner dan je zou verwachten, maar dan nog vind ik ze wel de moeite waard. 

Daarna gaat het richting Kyoto.

Share
Share