Student ondernemer in spé?

Intussen zijn we 6 maanden officieel in thuisonderwijs. Na de eerste lockdown leek springen van 3HuWe naar de derde graad HuWe via de Centrale Examencommissie de beste optie. Tijd voor een tussenstand.

We zitten aan de voorbereiding voor examen 4.

Examen 1: gedrag, verliep heel vlot ook al was het een video-examen waarvoor de woonkamer moest worden verbouwd tot Big Brother Room. Met glans geslaagd.

Examen 2: aardrijkskunde. De culminatiehoogte.
Ooit al van gehoord? Wij gaan ze nooit meer vergeten.
Gebuisd omdat ze de stand van de zon niet kon berekenen (“waarvoor ga ik dat ooit nodig hebben?”). Een buis zal door weinig ouders zo positief zijn onthaald als hier. Eindelijk eens kunnen vallen en weer opstaan. 

Zal nog eens opnieuw moeten. We gaan als gezin dus ongetwijfeld nog een paar KurzGesagt-TV avondjes tegemoet met quantumfysica en zwarte gaten, ingeleid door de juf van dienst.

Examen 3: geschiedenis. Die vond eergisteren plaats, dus nog maximum 28 dagen wachten op resultaat. De tweede keer “fysiek” in Brussel. Nu gaf ze wel toe dat het toch spannender is wanneer je naar daar moet per trein. Ook omdat je dan je trots opzij moet durven schuiven om de weg te vragen in dat grote gebouw.

In elk geval, de aanloop naar het derde examen zat voor mij vol eye-openers.

“Mama, hoe zou jij het verband leggen tussen het imperialisme en onze maatschappij?”. Ze was de leerplannen ingedoken. Kwestie van zeker de juiste dingen te kennen.
Zou ze zo hebben leren analyseren en interpreteren als ze op school was gebleven? Een vaardigheid die haar in mijn ogen heel erg van pas gaat komen.

“Mama, mijn leven is al sowieso te kort. Ik wil…” (vul op dit moment aan met minstens 8 jobs waarvoor universitaire studies nodig zijn, op haar 60ste is ze denk ik klaar met studeren).
De manier waarop ze nu naar werk en studeren kijkt is compleet anders dan voor Corona. Toen ze school liep was kleuterjuf hét beroep. Sinds de lockdown-ontdekkingstocht begon werd het stilaan breder.
Eerst was er procureur. “Geen zorgen mama, ik zoek wel even wat ik daarvoor juist moet studeren”. Waarom die job? Omdat de politiek daar ook een beetje naar moest luisteren.
Een dikke maand later ging het van: “Oh mama, ik heb het gevonden! Neuro-psycho-immunologie“.

NVDR: sorry voor alle ingewikkelde termen in dit artikel. Neuro-psycho-immunologie is de wetenschap die het verband legt tussen ons fysieke brein, ons denken en onze weerstand. Ook ik heb het geleerd van een 14-jarige.

Sinds ze thuis is ontstond er ook meer ruimte voor dialoog en daarbij echt de diepte in gaan. (Op 8 maart, vrouwendag, vond ze het echt ongehoord dat ik zou werken. Dat zorgde voor een filosofisch momentje)
We hebben wel vaker gesprekken over rollenpatronen, maatschappij, mensenrechten (uiteraard ook kinderrechten – ik sluit niet uit dat ze de puberrechten ooit gaat schrijven). Vroeger was daar geen (mentale?) ruimte voor. Het is alsof ze tegen werd gehouden door “iets”.

De leeftijd op papier is stilaan een handicap aan het worden. Gisteren werd ik echt van mijn sokken geblazen. Er wordt gebroed op een plan. Met alles erop en eraan.

“Ik zoek een studenten-job als PA van een CEO. Dan kan ik zien wat ze belangrijk vinden wanneer ze mensen aanwerven en zien welke jobs interessant kunnen zijn. Dan kan ik deze zomer al eens een zomercursus volgen voor student-ondernemers. Zo kan ik aan mijn businessplan beginnen. Het loon van mijn studentenjob wordt mijn startkapitaal”.

Ik: ”Meestal worden jobstudenten niet ingehuurd als PA omdat er nogal gevoelige informatie wordt gedeeld in meetings en zo”.

Zij: “Daar maken ze toch een NDA voor mama?”.

NVDR: NDA = non-disclosure agreement, die term heeft ze mij niet geleerd maar ik kan je garanderen dat ze prima weet waarover het gaat.

Die cursus voor student-ondernemers heeft ze ook zelf opgezocht. Groot was de teleurstelling toen ik vroeg of je vanaf 16 al student-ondernemer kon worden. “Nog 2 jaar wachten…”

“Ik ga al eens aan mijn CV beginnen voor die studentenjob.”

TO BE CONTINUED…

PS: inspiratie mag je hieronder gerust posten!

Share

Wat thuisonderwijs extra biedt

Een van Milla’s argumenten om ons te overtuigen van thuisonderwijs was “Mama, op school leer ik zelfs niet hoe ik alleen de bus of de trein kan nemen. Hoe moet ik dan ooit zelf mijn weg vinden?” (lees er gerust tussen de lijnen het verband bij om je weg te vinden in het leven).

Daarin hebben we de afgelopen maanden inderdaad grote verandering gebracht.

Gelukkig hebben we er al vele jaren “loslaten” opzitten.

“Mama, de trein is gestopt tussen de velden en ze zeggen juist dat hij niet gaat stoppen waar ik normaal afstap. Wat moet ik doen?”
Dat was ook hier geen evident moment. Papa wilde ter hulp snellen. Hij sprong de auto in. Bij het station waar de trein later stil bleef staan werden de deuren om veiligheidsredenen niet geopend. Het had geen zin.

Die dag hebben we geleerd dat ze verdomd goed haar weg kan vinden. “En dat zelfs zonder 4G hé mama”.

In praktijk leren is zo waardevol.

Als je pubert is er maar 1 wet: “De voorgaande generaties moeten sceptisch worden bekeken en niet direct geloofd”. Op dat vlak loopt ze helemaal in de pas. Gelukkig hoeft ze van ouders en grootouders niks te veel aan te nemen. We hebben mensen gevonden waarmee het heel goed klikt voor haar. Het is mijn  plicht te zeggen dat we het uiteraard niet helemaal eens zijn, anders zouden die mensen ook sceptisch benarderd moeten worden niet waar? ;-)

De ruimte hebben om te verkennen en te onderzoeken, dat verlangden we toch allemaal? En het is van onschatbare waarde. Iedere week weer duiken nieuwe pistes op, worden er nieuwe verbanden gelegd en kennis opgedaan.

Steeds vaker wordt er naar de toekomst gekeken na het diploma secundair…

Mogelijkheden zoeken en vinden. Tegen grenzen botsen en ze proberen verleggen.

Daarvoor alleen al, blij met onze keuze!

 

Hoe begin je daaraan?

**deze info heeft niet de pretentie volledig te zijn, het geeft je wel een aantal cruciale elementen mee die je in staat stellen je correct te informeren zonder alles zelf te moeten zoeken**

In Vlaanderen is er leerplicht. Als je kind niet is ingeschreven binnen een erkende school dan moet je aangifte doen van thuisonderwijs. De ouders moeten een schriftelijke verklaring van huisonderwijs met alle bijbehorende informatie indienen bij het Vlaams Ministerie van Onderwijs en Vorming. Dat moet ten laatste op de 3de dag van het schooljaar. Alleen in uitzonderlijke gevallen kan je later in een schooljaar nog kiezen voor huisonderwijs. Door de verklaring aanvaarden je ouders ook de inspectie op het huisonderwijs.
Je moet deelnemen aan de systematische contacten van het CLB (vroegere medisch onderzoek). Zo kan het CLB jouw groei, ontwikkeling en gezondheid opvolgen.

Vervolgens word je als ouder verantwoordelijk voor het onderwijzen van je kinderen. Je zal ook moeten kunnen bewijs voorleggen dat je dit doet door:

Lager

Secundair

Ter info: het kinderrechtencommissariaat heeft sinds een paar jaar de discriminatie op het vlak van openbaar vervoer gestopt. Een abonnement op trein of bus wordt toegewezen op basis van leeftijd. Je kind kan dus goedkoop blijven reizen om sociaal contact te onderhouden.

Tip: kijk in een vorige blog (scroll helemaal onderaan) voor andere nuttige links hieromtrent

Share
Share