27 & 28/3/2017 Hiroshima

Na de vlucht gisteren vandaag toch al net iets meer mens, ondanks de beperkingen van het condominium waar we overnachtten.

Maar we reizen dus direct door van Osaka naar Hiroshima. Dus meteen de shinkansen op! Ook hier boekten we dicht tegen het station aan zodat we de valiezen direct af konden zetten bij aankomst in de stad. (Uiteraard ook hier coinlockers bij de vleet in het station, dus dat was ook een optie geweest voor de valiezen).

Ik had vooraf een gids geregeld voor ons gezelschap via de JNTO. Freewill guide, zoals ik er vorig jaar ook al een aantal regelde.

Hij wachtte ons op in het station. Het avontuur van de dag begint ;-) "Laat ons de auto nemen." zei hij enthousiast. Hij bleek er een enkele reis op te hebben zitten van 1u om ons te kunnen gidsen. Als je dan ook nog bedenkt dat fooien hier "not done" zijn, dan snap je dat ik lastig werd op mezelf om dat zakje paaseitjes te zijn vergeten. Niks aan te doen.

Allemaal de wagen in. Zelfs dat was een belevenis. Ik zie meteen een ander Japan. TV in het dashboard. Baseball volgen terwijl je door de stad rijdt. Spannend. Op elk vlak ;-).

En dan begint de eigenlijke gidstocht. We startten aan wat veel toeristen denken dat het epicentrum is: het verwrongen overheidsgebouw met koepel. De A-bomb dom'. Een van de weinige gebouwen die de klap overleefden.

Eigenlijk ligt het 300m verder. De bom ontplofte boven een ziekenhuis. 600m boven de grond. De eerste slachtoffers vielen door de kracht (30t/m3) en hitte 4000C. In een straal van 1500m was alles weg.

Dit is echt niet voor niets één van beide stukken werelderfgoed uit WOII.

 

Hier wordt echter ook duidelijk gemaakt hoe groot de dreiging nog is.

Terwijl wij denken:"Nooit meer", lijkt echter een volgend zaadje voor WOIII geplant. Akelig.

Surreëel. Het kruipt echt in mijn kleren.

In het peace memorial center krijgen de kids een herinnering aangeboden: een origami doosje.

Die vrede verspreiden we graag. Wie meer wil lezen over Hiroshima kan hier terecht

En dan dus terug op hotel…

"Want er is toch een zwembad?!?" roept er eentje uit. Er is geen ontkomen aan. De eerst onsen is die avond een feit.

Gevolgd door Belgisch ontbijt. Met friet aan het buffet.

De volgende dag willen we graag naar Miyajima. Alleen is Milla snipverkouden. Een halve dag boot lijkt dus geen goed idee. Dan maar meteen terug naar Osaka, daar moeten we vanavond de camper ophalen. Kunnen we intussen mss nog een stukje Osaka zien.

De verhuurder van de camper begint rond het middaguur bezorgd te bellen. Of we wel weten welk station hij ons komt ophalen. Of we de weg wel vinden. Hoe laat hij ons bij het station kan komen halen.

't Zijn absoluut schatten, die Japanners, maar oh zo bezorgd! Na het 5de telefoontje besluiten we de planning om te gooien, dan is die mens gerust. En wij ook! ;-)

We zetten ons geheim wapen in om de weg te vinden. Zonder problemen. De camperman haalt ons op.

En daar staan dan een paar campers… eentje trekt meteen mijn aandacht: de "Flemish". Een L in een land waar ze geen L kennen maar enkel een R die wordt uitgesproken als een R. Klinkt stom maar is echt keivreemd. Even later krijgen we net die toegewezen. Ik lach. Die vent snapt het niet. Bizarre situatie. Het duurt een dik uur om alle papierwerk rond te krijgen maar dan zijn we dus echt vertrokken.


En wat we met de Flemish allemaal beleefden daar vertel ik jullie graag meer over in een volgende post… Wie geabonneerd is op deze blog krijgt meteen een seintje in zijn/haar mailbox wanneer die post beschikbaar is. Wie graag abonneert laat in de linkerkolom zijn/haar mailadres achter.

Tot de volgende blog!!

Share

Geef een reactie

Share