Wanneer je naar Japan reist

Ik krijg van anderen wel eens de vraag of Japan de moeite is om naartoe te reizen.
Als je ook een reeks tegenargumenten verwacht ben je aan het foute adres.
Ik ben een fan, ook al ga ik niet akkoord met de manier waarop er met walvissen wordt omgegaan, noch met plastic, 

daarnaast is er zoveel om naar uit te kijken dat ik Japan gewoon een must vind.

Hieronder een aantal weetjes voor zij die er naartoe gaan…

De verplaatsing / het tijdreizen

12 uur vliegen is niet niks en daar komt bij aankomst ook nog 7u tijdsverschil bij. Gouden raad: neem een nekkussen en oordopjes mee. Alleen dan kan ik althans de slaap vatten tijdens de vlucht.

Reis je Economy Class? Check dan bij het aanmaken van je boardingpass op er betaalbare upgrades zijn. Ik neem liefst die met een stoel die extra naar achter kan. Door een stoel te kiezen die vlak achter de scheiding tussen first class en Economy zit heb je ook extra beenruimte. (Een tip die ik leerde uit Lean Travel van Paul Akers)

Leg de lat voor jezelf de eerste dag niet te hoog… hou rekening met jetlag!

Geld / Visa

Ik ben intussen 3 keer naar Japan gereisd, 2 keer vond ATOS Worldline dat verdacht genoeg om mijn Visa te blokkeren met alle gevolgen van dien… Wees dus voorbereid!

Trek de limieten op al je kaarten naar het maximum. Zorg dat ook je debetkaart internationaal actief is. Hou steeds voldoende cash op zak.

In Japan wordt nog heel veel cash betaald. Indien je met Visa betaalt is het vaak nog een kwestie van handtekenen in plaats van code intikken…

Buitenlandse kaarten worden in veel winkels gewoon geweigerd. Ook in Japanse banken moet je als buitenlander niet zijn.

Wij kunnen enkel geld afhalen aan de ATM in een “kombini” of convenience store (Lawson, 7Eleven, FamilyMart,…). Zoek op het scherm even naar het knopje “English” om te beginnen.

Communicatie

Indien je alleen reist raad ik je sterk aan om een mobiele WIFI hotspot te huren. Dat kan op de luchthaven, of je kan er vooraf een bestellen via sushi-WiFi.com bvb. Het is (nog) niet mogelijk een GSM-kaart te nemen in een Europese smartphone. Met de WIFI hotspot kan je overal online.
Ook kunnen bellen naar vaste lijnen in Japan? Overweeg bijkomend om belkrediet aan te schaffen op Skype.

Openbaar vervoer

Altijd op tijd. Heel betrouwbaar. Op de bus stap je achteraan op en neemt een ticketje, je betaalt bij het afstappen. Voor de trein koop je vooraf een ticket aan de automaten.

Van plan om vaak de trein te nemen? Je kan een toeristisch abonnement nemen maar dat kan enkel indien je vooraf reserveert voor een Japan Railpass

Bagage

Maak je in Japan niet druk over bagagetransport.
In de meeste stations en in vele pretparken, aquaria en dergelijke vind je coinlockers. Om een grote valies weg te bergen tot 00u dezelfde dag kost dit tss 700 Yen en 1000 Yen.

Er bestaat ook een transportdienst Yamamoto TaQBin of Takubin. Herkenbaar aan groen met geel logo met zwarte katten. Kostprijs afhankelijk van het gewicht. Kan ook de dag zelf geleverd worden of op bestelling paar dagen later afgeleverd worden (ook op luchthavens). Deze service wordt geleverd door hotels, kombini, … indien je naar een hotel of dergelijke verzendt wel even verwittigen dat je bagage apart reist.

Gidsen en toeristische info

In veel grote steden zijn er freewill guides. Typ in Google “Freewill guide + naam stad”. In de meeste gevallen krijg je een persoonlijke rondleiding. Ook bij toeristische diensten vind je Engels sprekenden die je met veel plezier helpen!

Zie mijn reisverslag voor concrete voorbeelden en links naar organisaties in Kyoto en Nara

Veiligheid

Japan is bij uitstek een plek waar ik me bijzonder veilig voel. In de grote steden hebben fietsen een slot zoals hier bij ons maar op het platteland vaak niet. Nergens voor nodig. Ik heb al meer dan eens op plekken geslapen waar bij aankomst niemand thuis was, maar de deur stond open, op een briefje stond welke kamer ik mocht betrekken… no problem. Respect.
Op gebied van natuurrampen is het risico net iets hoger natuurlijk. Japan ontstond langs een breuklijn dus vulkanisch is het eigenlijk een tijdbom. Om mensen tijdig te waarschuwen zijn er tsunami en aardbevingssystemen, veelvuldig en duidelijk aangegeven vluchtroutes in risicogebieden en zelfs een app “Safety Tips” die je waarschuwt bij onheil. Je vindt hem op Appstore en Playstore.

Dat lijkt me de meest cruciale info. Vragen? Neem gerust contact op!

Share

Papierkunstenaar in Japan – Rina Aoki

Echizen Washi, een van de hoogtepunten uit mijn eerste trip door Japan in 2016…

De “landelijke gemeente”, naar onze normen een middelgrote stad, heeft een 1500-jarige traditie van papierscheppen. Hier wordt papier geschept voor alle mogelijk doeleinden.

Praktisch en decoratief. Als grondstof voor kunstenaars maar evenzeer als kunst op zich. Ik ontmoette er niet minder dan 3 “national living treasures”, mensen die het ambacht levendig houden en ook als dusdanig worden erkend door de overheid. Kranige 80-jarigen die nog dagelijks in hun atelier staan zwoegen en de mooiste watermerken met de hand scheppen…

Binnenkort (15-18/6/2018) is er een documentaire over Echizen te zien op Japan International Broadcasting. Niet te missen, lijkt mij! 

Toen ik die eerste keer naar Japan reisde was het Rina’s blog op de website van Echizen die mij naar daar lokte. Intussen heeft ze een eigen blog.

Andere papiernieuwtjes uit Echizen: Tento in LA deze zomer.

Kami to Kami: Fukui Echizen Washi Exhibition opens June 24 at JACCC

Share

6 en 7/4/2017 Wissel camper en Osaka

Camper terugbrengen

6/4 was het tijd om de camper “Onze Flemish” terug in te leveren. We zijn er nog maar eens mee op de foto gaan staan en de hemel was er mee triest van… ;-)

Shoppen in Osaka Station

De rugzak van Kiéro heeft het begeven, tijd voor een ander exemplaar. We logeren vannacht terug in Osaka, vlak naast het Universal Studio’s pretpark. Toch is er geen moment gezeur… Japan is blijkbaar (niet enkel voor mij) veel leuker dan een pretpark!

We logeren opnieuw in een condominium. Vergelijk het maar met een luxe studentenkot. Je hebt een keukentje en een badkamertje en een gang en een bed/kamer. Geen ruimte om een voet te verzetten. De camper was in oppervlakte kleiner maar voelde veel ruimer. En net als in de camper moet je zelf voor ontbijt zorgen.

Bezoek Osaka Castle

We worden in de namiddag verwacht in Nagoya bij het verhuurbedrijf van onze tweede camper. Er is dus nog wat tijd en dus besluiten we Osaka Castle te bezoeken. Ook hier was ik vorig jaar al even langs gelopen, maar toen was ik minder geïnteresseerd in algemene geschiedenis en ging ik niet naar binnen. Te meer het die dag Minion-run was in het park rond het kasteel en er zo wel een heel speciaal sfeertje hing. Dat was dit jaar niet het geval.

Waar blijf je dan met je koffers?

  1. Japanse voetpaden en stations zijn relatief comfortabel (zeker als je vergelijkt met Brussel of Parijs). Je kan er makkelijk met een trolley van A naar B. Ik heb zelden een (trein- of metro-) station geweten waar er geen lift was, al is het soms wat zoeken.
  2. Zeker in de grote steden heb je quasi overal lockers. Zowel in treinstations, als in de metro, als bij grote attracties, als in malls, kan je lockers vinden waar zelfs een hele valies in kan. Je betaalt tussen de 500 en 800 Yen per locker en per dag om je valies te bewaren.
  3. Andere optie is de zogenoemde Ta-Q-Bin. Een verzenddienst die je baggage vervoert voor jou. Het is niet bepaald goedkoop, maar als je in spitsuur de trein of shinkansen neemt is dit heel handig. In de meeste hotels kan je hiervan gebruikmaken, soms zelfs in een supermarkt.

Shinkansen Nagoya

Lunchtijd wanneer we onze shinkansen-tickets gaan boeken. Perfect! Eindelijk eens doen zoals de Japanners! We kopen een bento in het station en peuzelen die op in de trein.

De boxen zijn goed gevuld, we zullen geen honger leiden. Alleen is het niet altijd zo makkelijk om in te schatten wat je precies gaat krijgen. Zoals gewoonlijk liggen er ook nu wel plastieken voorbeeldjes in de toonbank maar de kids vonden toch een extraatje in hun box: een gepekelde pruim!

Da’s naar mijn mening één van de dingen die je echt eens moet proeven! Een smaakbom pursang! Zoet, zuur en bitter tegelijk! Niet meteen iets wat je elke dag zou willen eten maar is wel een beleving ;-)

Oppikken camper

Op naar onze tweede camper. GROTE uitdaging blijkt dat want we hangen weer van VISA af en wat dacht je? We kunnen de waarborg niet geven, kaarten geblokkeerd. Hier gaan we weer… ondanks het feit dat deze verhuurder echt geen woord Engels spreekt en dus alles via een tolk en via de telefoon moet worden uitgelegd komen we er uiteindelijk toch uit.
Note to self: Het is dus niet alleen door terug te keren op uw stappen dat uw kaart blokkeert, ook door het vastzetten van een waarborg (want in Japan gaat dat nog met een papieren doordrukformulier en de telefoon, I kid you not)

Oeps! We need a wash!

Stiekem hadden we gehoopt op een wasmachine in het condominium in Osaka… wat er dus niet bleek te zijn. Gevolg: ons ondergoed is op! ;-)

Gelukkig hebben we intussen al een stevig stukje Japan achter de kiezen en weten we een wassalon te vinden. We halen nog eens een traditioneel rollenpatroon boven: moeder wordt aan het wassalon afgezet met de valiezen vuile was terwijl vader op jacht gaat naar proviand met de kids.

Ik kan je verzekeren dat ik wel beziens had! LOL! Niet elke dag dat er een Belgische toerist met valiezen komt binnengevallen in een buitenwijk van Nagoya! Maar ik word bijzonder vriendelijk geholpen en bijgestaan. Ik krijg karretjes om de was te sorteren, gratis thee tijdens het wasprogramma, magazines en snoepjes er gratis bovenop. Best aangenaam en dat blijkt standaardservice. Verder lezen 6 en 7/4/2017 Wissel camper en Osaka

Share

3 en 5/4/2017: Nara

Het moest één van de hoogtepunten worden van onze reis, en dat werd het ook!

Vorig jaar had ik al een prachtige tijd gehad in de eerste hoofdstad van Japan. Geweldige mensen ontmoet. Genoten van de herten in Nara Park, met de gedachte: “Hier moest mijn zoon eens kunnen lopen!” (Da’s nogal een dierenfanaat).

Ik keerde dan ook met veel plezier terug, met gezin deze keer. Ik had mijn gidsen van vorig jaar opnieuw gecontacteerd in de hoop hen te kunnen trakteren om hen nog maar eens te bedanken voor vorig jaar… maar dat werd weer ietsjes straffer ;-)

Mevrouw Akagi (van het verhaal van de 3 buurvrouwen) wilde ons maar wat graag terugzien en dus werden we uitgenodigd voor de lunch. De buurvrouw die sumi-e les geeft was ook thuis en de schildering die ik vorig jaar bij haar naliet was intussen ingekaderd en hing in haar hall! Wat een eer!

Maar het werd nog straffer, want ze had nog een kadootje voor mij. Een stapel voorgespannen moerbeipapier, omdat ik absoluut niet zou mogen stoppen met schilderen omdat mijn bezoek zoveel voor haar had betekend. ze leefde opnieuw helemaal op!

Ook bij de derde buurvrouw gingen we nog eens langs. Andere zelfgemaakte poppetjes deze keer ;-)

En Yoshi die leidde ons met plezier rond in het stadscentrum en bij de grote Daibutsu. Hij trakteerde ons op rijstkoekjes en leerde ons okonomiyaki eten. Overheerlijk! Is een soort omelet van noedels met groenten en vlees. Aanrader!!

Bovendien konden we dankzij hem ook nog eens terug op bezoek bij de sumi-fabriek en de Fude-maakster. Blij dat de kids ook eens met die ambachten hebben kennis gemaakt.

 

Campertips:
Nara was makkelijker om met de campervan te bezoeken. Het is dan wel een stad, ze is minder dicht bevolkt dan Kyoto. Er zijn dan ook meer parkings. Best wel de parkings nabij de Daibutsu vermijden (peperduur!). Elke gids zal je daar naartoe sturen omdat die parkings voorzien zijn voor bussen en ja, voor een Japanner is een RV echt wel een “huge car!”. Sommige betaalparkings zijn ook echt niet toegankelijk omwille van de overkapping bij de ingang maar achter het station van Nara zijn er een aantal. Van daar is het 20 min wandelen tot bij de Daibutsu.

Reis je met de RV naar Nara, ga dan zeker ook eens langs het oude keizerlijke paleis. Heel indrukwekkend groot (deed mij een beetje denken aan Versailles, maar met iets minder klatergoud).

Verder lezen 3 en 5/4/2017: Nara

Share

31/3 en 1/4/2017: Kyoto en Hiyoshi 

Het wordt zo stilaan tijd voor een serieuze wasbeurt. In een Michi-no-eki heb je maar beperkte mogelijkheden op dat vlak. Maar er zijn er ook mét sento (openbaar bad – ook bekend als onsen, maar een onsen is een natuurlijk bad). 

31/3 zou er een bezoek aan het race-circuit van Suzuka op de planning staan. Maar het giet. En we zijn een beetje moe. We slaan Suzuka dus over.

Na wat opzoekwerk blijkt dat er vanuit Hiyoshi ook een vlotte treinverbinding is met Kyoto (uitstap v zondag). Nadat we een eerste keer per abuis door Kyoto reden en uiteindelijk bijna letterlijk vastzaten tussen de dakgoten met onze mobilhome geven we toch maar de voorkeur aan een langere treinrit én een openbaar bad.

Verder lezen 31/3 en 1/4/2017: Kyoto en Hiyoshi 

Share

27 & 28/3/2017 Hiroshima

Na de vlucht gisteren vandaag toch al net iets meer mens, ondanks de beperkingen van het condominium waar we overnachtten.

Maar we reizen dus direct door van Osaka naar Hiroshima. Dus meteen de shinkansen op! Ook hier boekten we dicht tegen het station aan zodat we de valiezen direct af konden zetten bij aankomst in de stad. (Uiteraard ook hier coinlockers bij de vleet in het station, dus dat was ook een optie geweest voor de valiezen).

Ik had vooraf een gids geregeld voor ons gezelschap via de JNTO. Freewill guide, zoals ik er vorig jaar ook al een aantal regelde.

Hij wachtte ons op in het station. Het avontuur van de dag begint ;-) "Laat ons de auto nemen." zei hij enthousiast. Hij bleek er een enkele reis op te hebben zitten van 1u om ons te kunnen gidsen. Als je dan ook nog bedenkt dat fooien hier "not done" zijn, dan snap je dat ik lastig werd op mezelf om dat zakje paaseitjes te zijn vergeten. Niks aan te doen.

Allemaal de wagen in. Zelfs dat was een belevenis. Ik zie meteen een ander Japan. TV in het dashboard. Baseball volgen terwijl je door de stad rijdt. Spannend. Op elk vlak ;-).

En dan begint de eigenlijke gidstocht. We startten aan wat veel toeristen denken dat het epicentrum is: het verwrongen overheidsgebouw met koepel. De A-bomb dom'. Een van de weinige gebouwen die de klap overleefden.

Eigenlijk ligt het 300m verder. De bom ontplofte boven een ziekenhuis. 600m boven de grond. De eerste slachtoffers vielen door de kracht (30t/m3) en hitte 4000C. In een straal van 1500m was alles weg.

Dit is echt niet voor niets één van beide stukken werelderfgoed uit WOII.

 

Hier wordt echter ook duidelijk gemaakt hoe groot de dreiging nog is.

Terwijl wij denken:"Nooit meer", lijkt echter een volgend zaadje voor WOIII geplant. Akelig.

Surreëel. Het kruipt echt in mijn kleren.

In het peace memorial center krijgen de kids een herinnering aangeboden: een origami doosje.

Die vrede verspreiden we graag. Wie meer wil lezen over Hiroshima kan hier terecht

En dan dus terug op hotel…

"Want er is toch een zwembad?!?" roept er eentje uit. Er is geen ontkomen aan. De eerst onsen is die avond een feit.

Gevolgd door Belgisch ontbijt. Met friet aan het buffet.

De volgende dag willen we graag naar Miyajima. Alleen is Milla snipverkouden. Een halve dag boot lijkt dus geen goed idee. Dan maar meteen terug naar Osaka, daar moeten we vanavond de camper ophalen. Kunnen we intussen mss nog een stukje Osaka zien.

De verhuurder van de camper begint rond het middaguur bezorgd te bellen. Of we wel weten welk station hij ons komt ophalen. Of we de weg wel vinden. Hoe laat hij ons bij het station kan komen halen.

't Zijn absoluut schatten, die Japanners, maar oh zo bezorgd! Na het 5de telefoontje besluiten we de planning om te gooien, dan is die mens gerust. En wij ook! ;-)

We zetten ons geheim wapen in om de weg te vinden. Zonder problemen. De camperman haalt ons op.

En daar staan dan een paar campers… eentje trekt meteen mijn aandacht: de "Flemish". Een L in een land waar ze geen L kennen maar enkel een R die wordt uitgesproken als een R. Klinkt stom maar is echt keivreemd. Even later krijgen we net die toegewezen. Ik lach. Die vent snapt het niet. Bizarre situatie. Het duurt een dik uur om alle papierwerk rond te krijgen maar dan zijn we dus echt vertrokken.


En wat we met de Flemish allemaal beleefden daar vertel ik jullie graag meer over in een volgende post… Wie geabonneerd is op deze blog krijgt meteen een seintje in zijn/haar mailbox wanneer die post beschikbaar is. Wie graag abonneert laat in de linkerkolom zijn/haar mailadres achter.

Tot de volgende blog!!

Share

 9 dagen in Japan door Milla en Kiéro

Gisteren zijn we op een dam  geweest  en in een brug.We hebben gespeeld.                             
Vandaag zijn we naar de herten gaan kijken in Nara.We hebben een reuzeboeda gezien en ook een paar kersenbloesems.De dieren waren schattig en super mooi. 
En morgen gaan we nog is naar de herten kijken.En naar een inktfabriek.En misschien de Japanse tuin.En naar de penselen maakster.      
Ziehier de kersenbloesems
 

Share

Hier is Milla!

We zijn al een paar dagen in Japan en hier kun je mijn verhaal lezen.

Dag 1:

Het is een lange reis om van België naar Japan te gaan. De eerste dag waren we doodmoe maar we hebben er toch een leuke dag van gemaakt. We zijn naar een aquarium geweest en hebben er een rog en zandhaai kunnen aaien.Daarna zijn we met de trein naar ons “hotel”gegaan .


Dag 2:

We zijn met de Shinkansen naar Hiroshima gegaan en hebben met een 70-jarige gids een rondje gedaan . Daarna zijn we naar een museum gegaan over  de atoombom je weet wel zo’n bom die heel veel schade aanricht.Het was heel interessant. Hierna zijn we naar een ander hotel gegaan en daar was de kamer wat kleiner maar was er een onsen waar we naartoe zijn gegaan eerst moest je je douchen en daarna mocht je in het water maar voor mij was het iets te heet water.


Dag 3: Frietjes bij het ontbijt


We zijn de camper gaan halen en hebben een slaapplaats gezocht.

Dag 4:

We zijn naar een bos geweest. En hebben kersenbloesem gezien maar niet zoveel.   


Dag 5: Ise

Verder lezen Hier is Milla!

Share

26/3/2017 Start van het grote avontuur

Vandaag opnieuw het vliegtuig op, maar deze keer niet alleen! De Japan-microbe is doorgegeven! ;-)

We boekten een rechtstreekse vlucht Amsterdam – Osaka. Bijzonder, landen op een platform op het water. Gezien de verwachtte jetlag hebben we vandaag niet te veel op de planning staan. Osaka Aquarium, dat wel. Daar zullen de kids altijd nog wel wat energie voor vinden. ;-)

De jetlag heeft ons stevig beet. Al hebben we net een WiFi-antenne gehuurd we gebruiken ze nog niet op de bus en hebben de bediende verkeerd begrepen. Resultaat: we rijden onze busbestemming voorbij. De taxi dan maar. Uitdaging! Prop maar eens 4 mensen en 3 valiezen in die taxi. Uiteindelijk lukt de 3D tangram toch. De brave man propt ons met 4 op zijn achterbank.

Osaka Aquarium

Bij het aquarium vinden we al snel de gehoopte coinlockers. Zalig convenient Japan!
Het aquarium is de moeite: 5400 ton water in het grote aquarium van 9m diep. Indrukwekkend om walvishaaien en hamerhaaien te zien zwemmen. Spannend, als we voorbij het aquarium met de dolfijnen lopen zijn ze blijkbaar herstellingen bezig. Duikers in de tank en aan de bezoekerskant is er een veiligheidsagenten die het glas lijkt tegen te houden. Jerommeke. Toch blij dat we er droog uit kwamen ;-)

Daarna slaapwandelend met de metro richting de condo die we boekten. Zeer basic maar meer hebben we niet nodig. Als Benny terugkeert met het avondeten liggen wij al lekker te ronken. Oepsie!
27/3/2017

Vandaag de shinkansen op. Richting Hiroshima. Daar snel snel de koffers geparkeerd in het APA Hotel (vorig jaar ook al in deze keten gelogeerd, toppertje). Dan richting afspreekplaats met onze gids. 

Hij is al jaar en dag vrijwillige gids. 73 jaar, heeft als kind nog de oorlog meegemaakt in Kobe. Kort daarna verhuisd naar Hiroshima. Ja, inderdaad. Na de atoombom daar gaan wonen, omdat niemand toen zich bewust was van de impact van straling op het menselijk lichaam. Eigenlijk zijn de Japanners zowat de proefkonijnen geweest voor de impact van radioactiviteit.

Onze gids brengt ons met eigen vervoer naar het Peace Memorial Park. 

6 augustus 1945, 8u15. Dat is wat hier herdacht wordt. De bom die door de Inola Gay wordt gedropt en dankzij Japanse spitstechnologie op de juiste hoogte tot ontploffing komt. Ironisch, toch? 140.000 mensen verliezen het leven die dag en in de maanden die erop volgen (tot eind december 1945). Tot op vandaag blijft de tol oplopen, aan 430.000 zitten ze intussen.

De bom bracht een druk teweeg van 30 ton per m3 en een hitte van 4000°C in het epicentrum. Binnen een straal van 3km werd alles verwoest. Maar ook daarbuiten is het kommer en kwel. Brandwonden van kop tot teen. De lucht die de mensen inademen zit vol radioactiviteit. Al wie getroffen werd door de straling heeft grote dorst en smeekt om water. Een half uur na de bominslag valt de zwarte radioactieve regen. Een paar maanden na de inslag zijn er vooral veel mensen die blind worden, gevolgd door leukemie, gevolgd door vele vormen van kanker.

Kort na de bom wordt aangenomen dat er 70 jaar lang niks kan groeien, maar wanneer in de lente de eerste planten terugkeren, keren ook een deel Japanners terug.

's Avonds testen we de onsen in ons hotel.

Share

29 & 30/3/2017 Yoshino en Ise

De eerste nacht in de camper was een ramp. We sliepen op een Michi-no-eki. Een rustplaats langs de weg waar je 's nachts mag parkeren. Maar deze bleek 's nachts ook gebruikt te worden door lokale jeugd die graag pronkte met uitgebouwde wagens. Kleine oogskes dus.

Eerste doel met de camper is Ise. De getrouwde rotsen.

Vanuit Nara was dat vorig jaar lastig geweest, zo'n 3 u reizen enkel. Een van de weinige mission close to impossible met openbaar vervoer.

Gelukkig huurder we een camper en is er onderweg tijd voor inhaalwerk. Niet dat het moet voor ons, maar er zijn er 2 die niet te houden zijn op dat vlak.

Dan doen we zelf maar even zot, toch?!?

Onderweg wilde ik langs Mt.Yoshino rijden. Voor de sakura (kersenbloesems), maar als er een nadeel blijkt aan de Flemish dan is het wel de GPS. Bovendien blijken we aan de vroege kant voor de bloesems. Maar dan rijden we door een streek waar voortdurend wordt verwezen naar Tanzan-Jinja Shrine. Het ziet er redelijk belangrijk uit. Hoe dichter we in de buurt komen, hoe belangrijker het lijkt te worden. Maar niet in deze periode. We rijden wel 9 parkings voorbij rondom het schrijn. Allemaal verlaten. Ook die waar we zelf parkeren.

Maar daar laten wij ons niet door afschrikken.

Na het bezoek aan het schrijn maken we ook nog een wandeling naar de tori-gates rondom. Da's al redelijk klimmen.

Kiéro vindt dat geweldig! "Nu heb ik al direct 2 willetjes!" "Oh ja?" "Ja, ik wilde bergbeklimmen en in een Japans bos wandelen en de dierentuin bezoeken. Dus…"

Langs de weg tussen schrijn en parking zijn er meerdere souvenirstandjes. Allemaal dicht op 1 na. Er is ook een verlaten hotel. Of toch, zo lijkt het. Wanneer we dichterbij komen zwaait plots de deur open en worden we enthousiast begroet door een bewaker. Die nodigt ons vriendelijk uit naar binnen, al verstaat hij duidelijk enkel de 3 woorden Japans waarmee ik naar drank- en eetgelegenheid vraag. Het is intussen 15u en we hebben nog niets gegeten vanmiddag. ;-)

Wij dus naar binnen. Schoenen uit. Sloefkes aan. De bewaker haalt er de winkelbediende bij. Die heeft helemaal achterin een souvenirwinkel, helemaal verlaten. Ze neemt de estafette over tot aan de lift. Worden we de lift in gestopt, wordt de 5de verdieping ingedrukt en daar gaan we. Wie weet naar waar?

Naar een even leeg en verlaten restaurant-cafetaria op dat 5de verdiep. Prachtig uitzicht (ook al heeft de serveerster die ons begroet een paar tandjes minder). Binnen is het of de tijd al sinds de jaren 70 stilstaat, de tafels, de stoelen en zelfs het personeel lijken sindsdien niet veranderd.

 

Wanneer we terug bij de camper zijn laat ik het convoyeur-schap over aan onze 2 kastaars. Nu zal het wel goed komen ;-)

We overnachten op een andere Michi-no-eki. Een veel rustiger exemplaar deze keer. Deze manier van reizen is dus te doen om aan voldoende slaap te geraken.

De dag erna bezoeken we de getrouwde rotsen in Ise. Veel kleiner dan je zou verwachten, maar dan nog vind ik ze wel de moeite waard. 

Daarna gaat het richting Kyoto.

Share
Share