Geen onderdeel van een categorie Archives

Pofferdory

Deze volgreeks over mijn reis van precies 4 jaar geleden krijgt een hedendaagse dimensie. Vandaag zag ik deze die de aankomst in Japan van toen perfect samenvat!

De jetlag bij aankomst in Osaka was geen verrassing. Alleen leek het even of die al een tijdje aan de gang was.

Ik had van thuis uit 1 overnachting zelf geboekt. Die voor de eerste nacht. De rest zou gaandeweg geboekt worden. Dat is een van de reiskeuzes die ik maakte. Te voet rondtrekken leek me voor mijn lichaam geen vanzelfsprekendheid. Meer nog, ik was er begin 2019 nog heilig van overtuigd dat ik wel eens neer zou kunnen vallen na 20km. Daardoor had ik jarenlang geweigerd om mee te stappen ten voordele van Vredeseilanden. Daar hangt trouwens een heel verhaal aan vast, maar dat volgt morgen misschien.

In elk geval, ik vond het beter om niet alle slaapplekken voor vertrek te boeken zodat ik kon beslissen tot waar ik zou gaan.

Gelukkig voor mij was Daphne met het idee gekomen om mij in contact te brengen met “Neil” een Japanse ex-collega van haar. Ik zou Neil dagelijks via Whatsapp vragen om een overnachting te boeken. Maar dus niet vandaag. Die overnachting had ik op deskundige wijze zelf geboekt via Booking. Peanuts.

Slaperig was ik van het vliegveld naar het centrum gegaan. Het was ochtend. Veel te vroeg om al een bed vast te krijgen, toch wilde ik graag even de rugzak parkeren.

Ik sta bij de ingang van het geboekte hotel in trekkerskleding en met rugzak. Ik moet even tegen de mensenstroom in. Zwart/donkerblauw maatpak, geblonken schoenen. Letterlijk en figuurlijk dus.

Waarom had ik er niet op gelet dat dit een zakelijk hotel was?

“Do you have a reservation please?”

Ja, voor gisteren blijkt dus.

Pofferdory dus hè. Dat werd een dubbel zo dure nacht.

En nog een paar uur rondslenteren voor ik mijn hoofd kan neerleggen.

Het meest magische moment wanneer je ziet hoe je door tijdszones reist.

Een reistip van Paul Akers levert mij extra beenruimte op het vliegtuig!

Je kent de chaos wel wanneer je het vliegtuig verlaat. 3 keer raden waar een Japanner zat!

Out of the zone

Dat moment waarop je echt buiten je comfortzone stapt.
4 jaar geleden is het intussen. Moment suprême. Ik stap op een vliegtuig met minder dan ik ooit in een vliegtuig heb meegenomen. Ik heb zelfs veel minder mee dan dat ik ooit op weekend mee ben vertrokken.

Thuis heb ik de kids achtergelaten. Hun papa in Spanje, hun mama onderweg naar Japan.
Maar op dat eigenste moment is het lastigste vooral dat 16-jarige kattenkindje van me, dat 5 dagen eerder nog bloed overgaf. “Als Cha sterft, zoek dan aub een zak en steek ze even in de diepvries voor me. Ik heb de onderste schuif speciaal leeggemaakt.” had ik mijn moeder opgedragen.

6 maanden eerder had de reis zowat onmogelijk geleken. Tot begin februari. Ik ging naar een training over de Harada-methode. Da’s een manier om doelen te stellen en (sneller) te halen. Ik ging daar eigenlijk mijn zakencijfer wat mee verbeteren. “Je neemt best een persoonlijk doel…”. Lap! Wat dan? Wat wil ik tegen mei realiseren? In mijn agenda begin juni stond dat gapende gat. Dat gat van die trektocht op Shikoku die onmogelijk was, dacht ik.
48u later was het doel gesteld: Shikoku88 tempel 24 halen. Te voet. En videoverslag uitbrengen om het thuisfront te informeren en anderen een reisgevoel te bezorgen.

En dat maakte dus dat ik 26/5/2019 op de luchthaven stond met een rugzak van 8kg inclusief slaapzak. Probeer daar maar eens mee te vertrekken deze zomer ;-) Dan ken je de uitdaging!

Tijdens de reis heb ik zoals ik me had voorgenomen een video-verslag gemaakt. Maar dat was behoorlijk platonisch LOL. Dit jaar neem ik me voor om jullie de komende dagen opnieuw mee op stap te nemen door Shikoku en de bijzondere verhalen van de voorbereiding en van onderweg.

Hopelijk vind jij het boeiend om mee te lezen!

PS: Je gaat het niet geloven, maar mijn kattenkindje is er nog steeds. Op 10/6/2023 zal ze 20 jaar bij ons zijn!

Wat thuisonderwijs extra biedt

Een van Milla’s argumenten om ons te overtuigen van thuisonderwijs was “Mama, op school leer ik zelfs niet hoe ik alleen de bus of de trein kan nemen. Hoe moet ik dan ooit zelf mijn weg vinden?” (lees er gerust tussen de lijnen het verband bij om je weg te vinden in het leven).

Daarin hebben we de afgelopen maanden inderdaad grote verandering gebracht.

Gelukkig hebben we er al vele jaren “loslaten” opzitten.

“Mama, de trein is gestopt tussen de velden en ze zeggen juist dat hij niet gaat stoppen waar ik normaal afstap. Wat moet ik doen?”
Dat was ook hier geen evident moment. Papa wilde ter hulp snellen. Hij sprong de auto in. Bij het station waar de trein later stil bleef staan werden de deuren om veiligheidsredenen niet geopend. Het had geen zin.

Die dag hebben we geleerd dat ze verdomd goed haar weg kan vinden. “En dat zelfs zonder 4G hé mama”.

In praktijk leren is zo waardevol.

Als je pubert is er maar 1 wet: “De voorgaande generaties moeten sceptisch worden bekeken en niet direct geloofd”. Op dat vlak loopt ze helemaal in de pas. Gelukkig hoeft ze van ouders en grootouders niks te veel aan te nemen. We hebben mensen gevonden waarmee het heel goed klikt voor haar. Het is mijn plicht te zeggen dat we het uiteraard niet helemaal eens zijn, anders zouden die mensen ook sceptisch benarderd moeten worden niet waar? ;-)

De ruimte hebben om te verkennen en te onderzoeken, dat verlangden we toch allemaal? En het is van onschatbare waarde. Iedere week weer duiken nieuwe pistes op, worden er nieuwe verbanden gelegd en kennis opgedaan.

Steeds vaker wordt er naar de toekomst gekeken na het diploma secundair…

Mogelijkheden zoeken en vinden. Tegen grenzen botsen en ze proberen verleggen.

Daarvoor alleen al, blij met onze keuze!

Hoe begin je daaraan?

**deze info heeft niet de pretentie volledig te zijn, het geeft je wel een aantal cruciale elementen mee die je in staat stellen je correct te informeren zonder alles zelf te moeten zoeken**

In Vlaanderen is er leerplicht. Als je kind niet is ingeschreven binnen een erkende school dan moet je aangifte doen van thuisonderwijs. De ouders moeten een schriftelijke verklaring van huisonderwijs met alle bijbehorende informatie indienen bij het Vlaams Ministerie van Onderwijs en Vorming. Dat moet ten laatste op de 3de dag van het schooljaar. Alleen in uitzonderlijke gevallen kan je later in een schooljaar nog kiezen voor huisonderwijs. Door de verklaring aanvaarden je ouders ook de inspectie op het huisonderwijs.
Je moet deelnemen aan de systematische contacten van het CLB (vroegere medisch onderzoek). Zo kan het CLB jouw groei, ontwikkeling en gezondheid opvolgen.

Vervolgens word je als ouder verantwoordelijk voor het onderwijzen van je kinderen. Je zal ook moeten kunnen bewijs voorleggen dat je dit doet door:

Lager

Zorgen dat je kind de eindtermen haalt
Bewijs bewaren van de leerstof die samen wordt doorgenomen en van ondervragingen, er zijn heel wat groepen op sociale media waar tips worden gedeeld
Examen afleggen Info examencommissie lager onderwijs

Secundair

richting kiezen
inschrijving examencommissie (eerst infosessie volgen om de regels te leren kennen en dan online account maken gekoppeld aan de eID van het kind).
Qua materiaal wordt vaak Edulogos of Inzicht gebruikt i.k.v. thuisonderwijs in het secundair
eindtermen aftoetsen en documenteren welke informatie wordt doorgenomen

Ter info: het kinderrechtencommissariaat heeft sinds een paar jaar de discriminatie op het vlak van openbaar vervoer gestopt. Een abonnement op trein of bus wordt toegewezen op basis van leeftijd. Je kind kan dus goedkoop blijven reizen om sociaal contact te onderhouden.

Tip: kijk in een vorige blog (scroll helemaal onderaan) voor andere nuttige links hieromtrent

3-talig en vlot kunnen werken met kantoorsoftware

Dat is de vloek. Dat is de constante doorheen vacatures. Mijn realiteit, de horror en de verlossing. Het maakt dat ik de toekomst tegemoet durf te kijken wat er ook op mij afkomt. Maar het maakt ook dat ik bedolven word onder rommel zodra ik op de arbeidsmarkt verschijn.

Voor alle duidelijkheid: ik zoek geen job. Ik wil met deze blog mensen met soortgelijke profielen helpen door mijn ervaring te delen. Ik wil bedrijven helpen soortgelijke profielen te vinden die bovendien blijven.

Ja, officieel heb ik intussen bijna 4 jaar een bedrijf maar werk ook al heel die tijd met dezelfde opdrachtgevers. De loyaliteit is er van beide kanten. Zelfs in spannende tijden. Had ik eind 2015 geen loopbaancrisis gehad ik was ongetwijfeld bij een van hen in dienst gegaan want het zijn gewoon toppers.

Gedaan met jobhoppers dus. Gedaan ook met onder psychologische druk van mezelf in een job blijven zitten die verkeerd voelt. Dat hele proces bracht me een aantal inzichten en die wil ik graag met jou delen.

Als je vlot 3-talig bent en overweg kan met Office of Gsuite dan ben je als opgejaagd wild op de arbeidsmarkt. Dan komt je CV quasi overal. Zorg dat je vooraf goed weet wat je wil/zoekt, dat helpt echt!

Mocht ik terug in die schoenen staan ik zou mij niet meer opgeven bij een interimkantoor. Daar draagt ik vandaag nog steeds de gevolgen van. GDPR of niet ik geraak niet meer uit de databases van sommigen. Het strafste van al is nog dat ze me blijven koppelen aan jobs waarvan ik gezegd had dat ik ze niet wilde.

Wat heeft dan wel geholpen? Heel eenvoudige dingen, maar daarom niet de makkelijkste.

Om te beginnen heel goed weten wat ik zelf wilde (niet alleen wat ik niet wou)
Weten waar ik beter in was dan de gemiddelde collega. Da’s misschien het enige voordeel van ooit 3 jobs te hebben gedaan in 3 jaar tijd. Ik wist dat het zo was.
Misschien de meest verbazende: dromen najagen. Heel gek misschien maar dat loont echt en het is bijzonder fijn om te doen ook!
Streng zijn bij het kiezen. Ongetwijfeld de moeilijkste van allemaal. Wanneer ik geen job had dan voelde het echt alsof er geen enkele job meer was in de hele wereld, alsof ik alles aan moest nemen dat maar de revue passeerde. Dat is niet zo, dat weet ik intussen wel zeker. 3-talig zijn en vaardig zijn met PC is zowat de loper voor heel veel deuren.

Dus: vergeet je eigen-waarde niet wanneer je de komende tijd weer op de markt moest lopen. Het is niet omdat er overal uitverkoop bezig lijkt te zijn dat het bij jou slecht moet lopen. De buurman heeft misschien niet dezelfde skills in de kuip.

Veel moed aan al diegenen die opnieuw op de markt terechtkomen! In het bijzonder aan de 3-taligen met PC-skills… indien je meer wil weten over hoe ik het vandaag aanpak, contacteer me.

Wanneer je naar Japan reist

Ik krijg van anderen wel eens de vraag of Japan de moeite is om naartoe te reizen.
Als je ook een reeks tegenargumenten verwacht ben je aan het foute adres.
Ik ben een fan, ook al ga ik niet akkoord met de manier waarop er met walvissen wordt omgegaan, noch met plastic,

daarnaast is er zoveel om naar uit te kijken dat ik Japan gewoon een must vind.

Hieronder een aantal weetjes voor zij die er naartoe gaan…

De verplaatsing / het tijdreizen

12 uur vliegen is niet niks en daar komt bij aankomst ook nog 7u tijdsverschil bij. Gouden raad: neem een nekkussen en oordopjes mee. Alleen dan kan ik althans de slaap vatten tijdens de vlucht.

Reis je Economy Class? Check dan bij het aanmaken van je boardingpass op er betaalbare upgrades zijn. Ik neem liefst die met een stoel die extra naar achter kan. Door een stoel te kiezen die vlak achter de scheiding tussen first class en Economy zit heb je ook extra beenruimte. (Een tip die ik leerde uit Lean Travel van Paul Akers)

Leg de lat voor jezelf de eerste dag niet te hoog… hou rekening met jetlag!

Geld / Visa

Ik ben intussen 3 keer naar Japan gereisd, 2 keer vond ATOS Worldline dat verdacht genoeg om mijn Visa te blokkeren met alle gevolgen van dien… Wees dus voorbereid!

Trek de limieten op al je kaarten naar het maximum. Zorg dat ook je debetkaart internationaal actief is. Hou steeds voldoende cash op zak.

In Japan wordt nog heel veel cash betaald. Indien je met Visa betaalt is het vaak nog een kwestie van handtekenen in plaats van code intikken…

Buitenlandse kaarten worden in veel winkels gewoon geweigerd. Ook in Japanse banken moet je als buitenlander niet zijn.

Wij kunnen enkel geld afhalen aan de ATM in een “kombini” of convenience store (Lawson, 7Eleven, FamilyMart,…). Zoek op het scherm even naar het knopje “English” om te beginnen.

Communicatie

Indien je alleen reist raad ik je sterk aan om een mobiele WIFI hotspot te huren. Dat kan op de luchthaven, of je kan er vooraf een bestellen via sushi-WiFi.com bvb. Het is (nog) niet mogelijk een GSM-kaart te nemen in een Europese smartphone. Met de WIFI hotspot kan je overal online.
Ook kunnen bellen naar vaste lijnen in Japan? Overweeg bijkomend om belkrediet aan te schaffen op Skype.

Openbaar vervoer

Altijd op tijd. Heel betrouwbaar. Op de bus stap je achteraan op en neemt een ticketje, je betaalt bij het afstappen. Voor de trein koop je vooraf een ticket aan de automaten.

Van plan om vaak de trein te nemen? Je kan een toeristisch abonnement nemen maar dat kan enkel indien je vooraf reserveert voor een Japan Railpass

Bagage

Maak je in Japan niet druk over bagagetransport.
In de meeste stations en in vele pretparken, aquaria en dergelijke vind je coinlockers. Om een grote valies weg te bergen tot 00u dezelfde dag kost dit tss 700 Yen en 1000 Yen.

Er bestaat ook een transportdienst Yamamoto TaQBin of Takubin. Herkenbaar aan groen met geel logo met zwarte katten. Kostprijs afhankelijk van het gewicht. Kan ook de dag zelf geleverd worden of op bestelling paar dagen later afgeleverd worden (ook op luchthavens). Deze service wordt geleverd door hotels, kombini, … indien je naar een hotel of dergelijke verzendt wel even verwittigen dat je bagage apart reist.

Gidsen en toeristische info

In veel grote steden zijn er freewill guides. Typ in Google “Freewill guide + naam stad”. In de meeste gevallen krijg je een persoonlijke rondleiding. Ook bij toeristische diensten vind je Engels sprekenden die je met veel plezier helpen!

Zie mijn reisverslag voor concrete voorbeelden en links naar organisaties in Kyoto en Nara

Veiligheid

Japan is bij uitstek een plek waar ik me bijzonder veilig voel. In de grote steden hebben fietsen een slot zoals hier bij ons maar op het platteland vaak niet. Nergens voor nodig. Ik heb al meer dan eens op plekken geslapen waar bij aankomst niemand thuis was, maar de deur stond open, op een briefje stond welke kamer ik mocht betrekken… no problem. Respect.
Op gebied van natuurrampen is het risico net iets hoger natuurlijk. Japan ontstond langs een breuklijn dus vulkanisch is het eigenlijk een tijdbom. Om mensen tijdig te waarschuwen zijn er tsunami en aardbevingssystemen, veelvuldig en duidelijk aangegeven vluchtroutes in risicogebieden en zelfs een app “Safety Tips” die je waarschuwt bij onheil. Je vindt hem op Appstore en Playstore.

Dat lijkt me de meest cruciale info. Vragen? Neem gerust contact op!