“Voor elk etiketje is er wel een vorm van extra ondersteuning, maar wat dan voor mijn kind?” Stelde een mama zich de vraag. Heel herkenbaar, ook het hele verhaal ervoor. Dochter en zoonlief zijn sterke leerlingen. Die kregen van de juf/meester ook extra uitdagingen. Die leerkracht wordt verondersteld om als een spin in spreidstand te gaan staan met aan iedere poot een groep kids met een ander etiketje.
In het basisonderwijs was het voor mijn kids al bij al nog meegevallen. Door hun hulpvaardigheid kregen ze ook wel eens de kans om andere leerlingen bij te staan. Dan kwamen ze heel voldaan thuis “ik heb aan 3 kindjes de staartdelingen nog eens uitgelegd”. Maar ooit komt het middelbaar met elke les een andere leerkracht. Er waren vakken die heel erg makkelijk gingen. Zo makkelijk dat de extra-uitdaging oefeningen klaar waren voor de rest van de klas klaar was met de basis.
“Begin jij maar al met volgend hoofdstuk op eigen houtje”, “hier zijn nog wat extra oefeningen”, het zijn klassiekers en eerlijk gezegd ook vrij begrijpelijk gezien de grote variëteit aan niveaus. We gingen hulp zoeken bij het CLB. “Hebt u uw dochter al eens laten testen op hoogbegaafdheid? Ik heb zo’n vermoeden…”. Ik zocht een oplossing, niet een etiketje, maar goed er werd uiteindelijk toch een alternatief gezocht voor het volgende hoofdstuk zonder verslag van een psychiater. Wat een gelukzakken zijn we toch.
Toevallig ontmoet ik op een netwerkevent twee mensen die begaan zijn met kids zoals de mijne. Ik spreek erover met mijn dochter: “Laat ons maar normaal proberen doen mama”.
Het leven kabbelde door. Er kwamen meer vakken die makkelijk waren. Er kwam een onderwijshervorming die voor extra differentiatie moest zorgen. “De leerlingen krijgen vanaf nu 2u per week FeedMe… daarin gaan we remediëren…”. Pas als ik tijdens de uiteenzetting expliciet vraag wat ze dan van plan zijn met sterke leerlingen lijkt er een kwartje te vallen. We gingen opnieuw een jaar in met vooral veel extra oefenen op wat gekend is onder de noemer “extra uitdaging”. Met de kerstvakantie in het vooruitzicht vertrouwt de klastitularis mij toe: “ik maak me toch wat zorgen, ze haalt heel goede punten maar liefst van al zou ze die verstoppen. Alsof ze gewoon doorsnee wil zijn en niet zichzelf”. Ook het leraren tekort laat zich ook voelen. Zeven uur studie per week is geen uitzondering.
En dan komt Corona. Lock-down. Afstandsonderwijs. Na een week is al overduidelijk: dit is peanuts. Ze slaapt uit, maakt taken en tegen 14u begint ze zich uit te leven in de keuken. Een paar weken later zet ze zich aan HTML en gitaar spelen.
“Wel leuk dat ze niet zien dat ik al klaar ben. Tenminste niet nog meer saaie oefeningen.” Het was het begin van een heel bijzondere periode.
“Kijk mama, misschien moeten we toch maar voor de examencommissie gaan.” Ze is 14, ze heeft zonet de website van Onderwijs Vlaanderen doorgespit, leerplannen gezocht, een vergelijkende studie van syllabi gedaan,…
Naarmate de weken vorderen wordt het steeds duidelijker. Deze meid terug naar school sturen, is als een vlinder terug in een cocon proberen stoppen.
“Kunnen we ajb thuis blijven dit weekend? Ik wil wel graag die cursus biologie afwerken”. Het was eind juli, jawel.
We wikken en wegen en tobben en ijsberen en overleggen. Dan is er een vriendin die zegt “je hebt ook een zelfsturend kind. Dat is nog een heel talent extra dat aandacht verdient”.
Ook al zijn de kosten van de thuisonderwijspiste niet min, terug naar school is een lijdensweg die we kunnen vermijden. Wij hebben dan ook gekozen voor thuisonderwijs met begeleiding van Campus Cuesta. Er is geen weg terug, we gaan voor dat diploma middelbaar in Humane Wetenschappen “op eigen wijze”.
“Oh mama, moet je nu wat weten… wat ik echt graag wil, dat bestaat gewoon! Ik heb net de naam gevonden!” Neuro-psycho-immunologie. Of in ieder geval iets waar ze lang aan gaat studeren, dat is ons al beloofd.
Maar euh, mocht je zelf in dubio zitten dan deel ik hier graag een paar links die kunnen helpen bij je tocht:
- Vhov.be Vereniging huisonderwijs Vlaanderen
- Campuscuesta.org Campus Cuesta
- Examencommissie.be (voor syllabi voor het middelbaar)
- Carocoaching.be
- Hoogbegaan.be
- Check ook de groepen rond thuisonderwijs op FB
- Let op! Er zijn ook internationale initiatieven, maar vergeet niet dat je verplicht bent kinderen (minstens) de Vlaamse leerdoelen te halen.
Wat je verder moet weten: tussen 30/6 en 1/9 overstappen op thuisonderwijs doe je door een verklaring af te leggen. Buiten deze periode is een goedkeuring nodig van het CLB.
Voor het secundair is het belangrijk te weten dat je examens aflegt van ieder vak apart, maar per graad. Je kan dus in november Natuurwetenschappen afleggen en in januari Frans of gelijk welke volgorde. Al moet je wel checken wanneer de examencommissie examens heeft gepland.
Verplicht is om voor je 18de de examens van de eerste graad te hebben afgelegd. De tweede graad is niet verplicht. Op de derde zijn er officieel geen limieten, al kan ik me best voorstellen dat het als verdacht kan worden bestempeld wanneer er geen inschrijvingen meer komen voor examens.
Bij controle wordt naar het schijnt vooral gekeken of er voldoende toegang is tot leerstof en of er voldoende ondersteuning is. Afhankelijk van het vak kiest Milla tussen studiemateriaal van Edulogos of Inzicht (na grondige studie van inhoudstabel versus leerdoelen).
We’ll keep you posted!
Update/aanvulling:
- vertrouwen is het allerbelangrijkste. Vertrouwen in jezelf als student. Vertrouwen tussen ouders en kind. Kunnen vertrouwen op je talent voor planning. Jij bepaalt wanneer het examen wordt afgelegd, er is dus geen excuus van te weinig tijd want die heb je zelf gepland.
- ook heel waardevol: Delen wat je leert, bereid zijn verder te zoeken als je ouders het niet helemaal verstaan en meer uitleg vragen.
- een buis binnen de examencommissie betekent dat je dat vak volledig opnieuw moet doen. Dat kan best stom zijn, maar het kan ook helpen om beter te leren leren.
- niet elke onderwijsrichting heeft een equivalent binnen de examencommissie