Papierparadijs Echizen 21-22/2

21/2

Vandaag afspraak bij Mr Fukuda, erkend als cultureel levend erfgoed. Ik krijg er een workshop aangeboden in Suminagashi Japans gemarmerd papier. Dat leek even naast de kwestie maar in realiteit heb je dezelfde state of mind nodig om het volgens de regels van de kunst te doen! En ook al was er geen vertaler aanwezig en verstonden we geen woord van elkaar was het een geweldige ervaring.


Heel bijzonder hoe water en inkt op elkaar reageren als je heel dichtbij kijkt.

 

 

Na de middag breng ik een bezoek aan het washi-museum van Echizen. Zelf een velletje papier geschept. Papier wordt hier na het scheppen eerst met sterke vacuum aangezogen en dan in een oven gedroogd. Na 10 minuten heb je je eigen velletje mee naar huis, kurkdroog. Da’s wat anders dan de droogtijden bij ons ;-)

Klein staaltje papierkunst in de museumshop…

22/2

Vandaag had mijn gids een afspraak geregeld bij 2 papierworkshops. Echizen bleek echter echt heel landelijk, zo landelijk dat de WIFI het niet overal deed en ik hopeloos verloren fietste op weg naar de eerste afspraak. Maar geen nood, ik werd met open armen ontvangen bij opnieuw levend erfgoed…

Oki Keiji schept het papier voor de diploma’s van Universiteitsstudenten van Tokyo wanneer ik aankom. Diploma per diploma met de hand, elk blad in 3 laagjes en met watermerk. Indrukwekkend!


Naast dit papier wordt hier ook nog papier geschept voor aquarel en etsen. Allemaal op basis van de mitsumatavezel. Niet echt mijn winkel dus, maar wel interessant om al deze verschillende papierwerkplaatsen op zo’n kleine oppervlakte samen te vinden.

Dan brengt Mevrouw Oki me richting Ryozo, de werkplaats van de familie Yanase. Hier vind ik een indrukwekkende installatie.

 Het is nog altijd handgeschept papier, maar hier letterlijk aan de lopende band. Zowel man als vrouw, 2 generaties samen staan hier papier te scheppen. Inpakpapier voor luxesnoepgoed in 2 kleurtjes.

In deze werkplaats wordt ook nog kantpapier geschept en papier voor Japanse wanden.  Mr Yanase geeft mij wat staaltjes mee en Yasuhiro, de “papier-samurai”, brengt me bij de kers van vandaag: de werkplaats van Heizaburo. In deze werkplaats wordt niet enkel het meest geschikte papier gemaakt, het is heel zacht en fluisterend papier… dat bevestigt voor mij nu al wat iedereen hier beweert: het is papier van de hoogste kwaliteit…

Mr Heizaburo is 2 maanden eerder overleden, maar zijn dochter nam de zaak over en is door Yanase zonet bereid gevonden om mij te ontvangen. Wat een eer! En wat een werkplaats! Hier werken tientallen mensen. Ze verwerken er de vezels van kozo, gampi en mitsumata tot sumi-e en ander papier.


 Ik krijg hier een uitgebreide rondleiding van het voorbereiden van de vezels tot het drogen van de vellen. Uiteraard heb ik papier bij en kan ik niet wachten om het ook te gaan gebruiken!

Share

Geef een reactie

Share