Geniet ervan!
Start van de sumi-e blog
Er is veel veranderd de afgelopen maanden. Intussen ben ik 2 maanden aan de slag als freelance trainer voor eindgebruikers van digitale tools met Kanli. Maar ik blijf ook de vraag krijgen hoe het mijn andere passie vergaat: sumi-e.
Lang niet vergeten
Die passie ben ik nog lang niet vergeten. Ten eerste zijn er principes uit de sumi-e die op termijn zeker zullen doorsijpelen naar de opleidingen, al klinkt dat nu voor velen hocus-pocus!
Maar vooral, wie mij goed kent weet dat al, stoppen met sumi-e zou geen goed idee zijn. Stoppen is bijna als stoppen met ademen voor mij letterlijk en figuurlijk. Ik ben zo blij dat ik deze techniek leerde kennen! Ik ben zo blij met alles wat sumi-e al op mijn pad heeft gebracht dat ik het als zelfsprekend beschouw mijn kennis te delen.
Kennis delen
En dat is dus wat ik vanaf nu ga doen op deze blog. Zoveel mogelijk info delen zodat zoveel mogelijk mensen kennis kunnen maken met deze techniek. Met minstens 1 blogpost per maand.
Wil jij graag meer weten over meditatief Japans inktschilderen? Volg dan zeker mijn blog!
Tot binnenkort!
Wat een rollercoaster!
Gedaan met aftellen! Gedaan met bazen! ;-) 1 oktober zou helemaal mijn dag gaan worden… dacht ik… Tot plots m’n grootvader stierf, en die dag begraven werd.
Maar, ik zei het hier al eerder, toeval bestaat niet… het heeft ongetwijfeld zijn redenen!
We zijn vertrokken!
Uiteindelijk heb ik beslist mijn bedrijfje toch een eigen identiteit te geven. Die identiteit is Kanli, naar het Japanse woord voor controle, management. Omdat ik graag zoveel mogelijk ondernemende mensen wil gaan helpen om terug baas te worden over hun PC!
Je kan Kanli volgen op www.kanli.be, maar uiteraard ook op Facebook. Maar ook deze blog zal niet volledig stilvallen! Hier blijf ik schrijven over sumi-e, beloofd!
Tot schrijfs!
Functional fixedness – Functionele fixatie
Functionele fixatie ofwel een fixatie op wat de initiële functie van iets is… Het wordt een mentale blokkade genoemd die verhindert dat je een oplossing voor een probleem vindt.
Je kent het misschien wel… Dat je bij het bakken de koekjesvormen niet vindt. Dat het een hele poos duurt voor je op het idee komt een glas te gebruiken om de koekjes uit te steken. Dat een longdrinkglas ook als deegrol kan dienen. Dat een paperclip een haarspeld kan zijn. Dat een lege plasticfles een pennenhouder kan worden. Dat de fles van douchegel kan gebruikt worden als valbescherming voor je afstandsbediening…
Een blokkage?
En weet je wat ik daarvan denk? Dat het eerder een vaardigheid is die je nog kan versterken. Dat het eigenlijk niet meer is dan een beetje creatief denken en handelen. Maar vooral, dat je er veel bij te winnen hebt. Tijd, zelfvertrouwen, overzicht,…
Waarom zou ik eraan werken?
Zou het niet fijn zijn om jezelf klaar te voelen voor de toekomst, om steeds weer een nieuwe oplossing te kunnen bedenken?
Er komt zo ontzettend veel op ons af… dagelijks zijn er voor de nerds en enthousiastelingen honderden nieuwe digitale tools beschikbaar. Die tools hebben 1 doel: onze taken makkelijker maken. Maar dat kan natuurlijk alleen als we ze op een correcte manier gebruiken. Als we ze vooral niet overconsumeren. Je kan immers een stukje software gaan gebruiken voor elke deeltaak, of je kan creatief (en doordacht) omgaan met die ene tool die 80% kan managen en daar dan een paar “opties” bij aansluiten. Aansluiten en dus niet telkens weer handmatig overtikken in een ander stuk software want dan klopt wat ik soms hoor zeggen: “Ik kan het net zo goed allemaal in mijn boekje noteren! Het kost me toch evenveel tijd”
Maar hoe kan het dan anders?
Door je creativiteit aan te scherpen. Door bijvoorbeeld voor de fun eens gelijkenissen te bedenken tussen alledaagse voorwerpen. Door in een kleine groep elk een willekeurig voorwerp uit te kiezen en samen te zoeken naar gelijkenissen. Een plant, een tuintafel en een paraplu bijvoorbeeld. Wat hebben die gemeen? Heb jij een idee?
Kan je met Facebook wel een verrassingsfeestje plannen?
Da’s de vraag die ik me eind juni stelde… Met een groep familieleden wilden we papa verrassen met een feestje. En die ontdekt verrassingen meestal vooraf. We hebben het erop gewaagd…
Waarom een Facebookevent?
- Facebook (FB) uitnodigingen zijn sneller ter plekke dan papieren exemplaren, ze gaan niet zo gauw verloren als mails.
- Je kan genodigden in reeksen toevoegen
- Je kan min of meer opvolgen hoeveel mensen komen
- Van een groot deel van de FB-vrienden van papa hadden we e-mail noch adres of telefoonnummer, die konden we alleen zo bereiken
Hoe heb ik dat evenement aangepakt?
Newsfeed geblokkeerd
Gezien papa nogal vaak op mijn berichten (“posts”) reageerde, wilde ik die uit zijn “newsfeed” houden uit voorzorg. Je kan mensen compleet blokkeren (dat gebruik je voor stalkers en anderen waarvan je wil dat zij niks van jou zien, jij ziet hen dan ook niet meer op FB), maar je kan ook iets milder zijn ;-). Je kan zorgen dat hun berichten niet langer verschijnen in jouw “newsfeed” en/of dat de jouwe niet zo erg bij hen in het oog springen. Dat was alleen maar een voorzorgsmaatregel. Voor het geval er iemand zijn mond voorbij zou praten op mijn tijdlijn… Jaja, er was over nagedacht! ;-)
Was dat gebeurd en papa surfte toevallig langs mijn profielpagina, dan had hij het nog gezien… berekend risico: 80% van de tijd zit een Facebook-gebruiker in de newsfeed… Hopen dus dat papa voor een keer gemiddeld zou zijn ;-)
Geheim event aangemaakt
Bij het opmaken van het event uiteraard gekozen voor geheimhouding… Wat sommigen bij de volgende stap doet panikeren: genodigden zien uiteraard wél de uitnodiging in hun newsfeed.
Uitnodigen maar!
En da’s het fijne aan een FB-event (ook de openbare). Want je kan ook mensen uitnodigen die niet op FB zitten. Op basis van hun mailadres of GSM-nummer. Als je mensen wil uitnodigen waar je op FB geen connectie mee hebt dan is het soms wel wat lastiger. Niet iedereen heeft een profielfoto waarop hij/zij herkenbaar is. Maar, omdat er geen connectie is krijg je ook niet altijd de juiste personen te zien in de zoekresultaten.
Er is een omweg! Ik merkte dat ik makkelijker de juiste mensen terugvond nadat ik het profiel van papa had bezocht (dus niet vanuit het evenement)
In het event kan je op elk moment nog bijkomende info delen met de genodigden. Je kan er ook op elk moment zien hoeveel mensen al bevestigden. En als alles dan voorbereid is…
Verrassing!
En met het verrassingsfeest dat wij gaven was die écht compleet. Je kan dus nog altijd onder de radar van iemand blijven op Facebook… ;-)
Ook een evenement plannen met Facebook?
Facebook zelf helpt je op weg. Als je een FB-account hebt kan je terecht in hun Help-functie voor wat basisuitleg.
Waar je het helpmenu vindt? Uiterst rechts in de blauwe balk bovenin staat een omgekeerd driehoekje. Klik daarop.
In het menu dat openklapt is Help de derde keuze van onderin. 
In de pagina die opengaat kan je heel wat info vinden. Ook hoe je een evenement aanmaakt.
Wil je graag gedetailleerde uitleg? Dat kan tijdens een training van www.kanli.be/mediawijsheid
Foutje op Facebook… niet te corrigeren?
Ooit al in stukken en brokken gereageerd op een bericht omdat je per ongeluk klikte op enter? Ooit al geërgerd door een antwoord/bericht van iemand op jouw persoonlijke pagina? Geen idee hoe dat anders kan? Dan is deze post er voor jou!
Want ja, op Facebook zelf kan je meer veranderen dan je zelf denkt! Maar in deze post ga ik het enkel hebben over de berichten die je zelf schrijft en de reacties die daarop komen. Hier gaan we!
Een gepubliceerd bericht wijzigen
Je bent aan het typen op je eigen tijdslijn of op je bedrijfspagina en uit gewoonte tik je enter aan om een nieuwe regel te beginnen… Of “Oepsie, tikfoutje gemaakt…” “Ramp, o, ramp!”… Vergeet de paniek, het is zo gefixt:
Ga naar het bericht dat je (net) hebt gepubliceerd. Rechts bovenin zie je in heel licht grijs een pijltje naar beneden. Als je het niet ziet dan kan je met je muis bewegen in die rechterbovenhoek. Als de pijl (je cursor) verandert in een handje heb je het gevonden.
Klik daarop.
Er klapt een menu open.
Klik op “Bericht bewerken” (tweede keuze in het menu).
De tekst is nu bewerkbaar, hij staat in een blauw kadertje. Pas aan wat je wilde aanpassen.
Druk op Enter om de wijzigingen te publiceren of klik op de blauwe knop “Bewerken voltooid”. Mocht je je bedenken dan kan je nog altijd kiezen voor “annuleren”. Dan staat je bericht (“post”) er terug zoals hij eerst stond.
Bericht verwijderen
Je kan ook beslissen om een bericht te verwijderen. Dan volg je dezelfde stappen maar in plaats van “Bewerken” klik je op “Verwijderen”.
Belangrijk om weten: bewerken kan alleen op de berichten die jij beheert. Dat kan dus alleen op je eigen reacties en op je eigen pagina. Op jouw pagina kan je ook reacties van anderen verwijderen, niet bewerken.
Antwoord veranderen
In een geschreven reactie die je wil veranderen vind je ook dat pijltje rechtsboven. Maar alleen wanneer je met je muis boven je antwoord staat of wanneer je er met je vinger op drukt. Het menu dat dan verschijnt is een klein beetje anders.
In plaats van “Bericht bewerken” staat hier bijvoorbeeld “Bewerken”. Je wijzigingen bewaar je met de entertoets, annuleren doe je met escape (of door op een mobiel apparaat je scherm aan te tikken buiten het bericht en het toetsenbord).
Een bericht met meerdere paragrafen
“Telkens ik op enter klik publiceert dat ding mijn bericht… Hoe doen ze dat toch zo’n post met meerdere paragrafen?”
Daarvoor leer ik je graag een algemene computertruc: shift+enter
Die toetsencombinatie zorgt ervoor dat je wel naar een nieuwe regel gaat in hetzelfde bericht. Op Facebook lijkt dat op een nieuwe paragraaf in hetzelfde bericht maar in computertaal betekent dat: “naar een nieuwe regel in dezelfde paragraaf”. Dat is bruikbaar in vele online toepassingen en in programma’s als Word.
Tip: gebruik het wijs. Ga geen boek schrijven in een Facebookbericht, dat wordt maar zelden helemaal gelezen.
Een boos gezicht veranderen in een dikke duim – of omgekeerd
“Ai, met mijn dikke vinger heb ik het verkeerde icoontje aangeklikt als reactie…”
Ook dat kan je nog veranderen!
Eens je een reactie hebt geplaatst blijft die in dat bericht zichtbaar. Ga er met je muis boven staan om het menu met mogelijke reacties opnieuw te openen (op een mobiel apparaat kan je er met je vinger op blijven staan voor hetzelfde resultaat). Klik vervolgens je nieuwe keuze aan. You did it!
Wil je je reactie helemaal weg dan kan dat door erop te klikken. Een eerste klik brengt bvb een hartje terug naar een duim, klik nogmaals op de duim en je reactie is weg.
“Kan ik dat ook wijzigen van anderen?” Neen, je kan alleen je eigen reacties veranderen of weghalen. Erger je je aan de reacties van een bepaald iemand op je tijdlijn? Dan kan je die persoon eventueel wel verbannen/blokkeren… Of reageren wildvreemden op je profiel en wil je dat niet? Dan kan je je privacy anders instellen… Maar da’s weer een ander verhaal.
De uitzondering: Messenger
Er is één stukje van Facebook waar je niets meer kan veranderen eens je gepubliceerd hebt. De berichtendienst van Facebook: Messenger. Daar ligt het echt niet aan jou… dat is als een soort SMS-service opgestart, vandaar.
“Domme” PC-vraag? Die hoor ik graag!
Mogelijk voel jij je dom op PC, net zoals de mensen achter de hierboven aangehaalde citaten… Dan ben ik er ook graag voor jou! Ik wil ondernemende mensen helpen zich niet langer dom te voelen op PC. Uiteraard gaat dat over veel meer dan enkel een paar basishandelingen in Facebook, maar ik merkte dat er nog zoveel mensen naar deze info zochten dat ik het graag even deel… Ken jij iemand die hier misschien naar op zoek is? Deel deze info!
Hielp deze info jou vooruit? Heb je zelf een andere vraag? Een ander PC-probleem? Laat het me weten!
Wil je meer van dit soort tips in je mailbox? Abonneer je op de digitips.
[yikes-mailchimp form=”1″]
Aftellen naar het vierde kwartaal
Ik tel de nachtjes slapen, echt waar… de nachtjes tot aan het vierde kwartaal 2016… Vanaf dan is het “voor echt”!
’t Is me al een jaartje geweest…
Een eerste jaarhelft waar zo goed als alles op de schop is gegaan. Waar ik tijdelijke jobs aan mij zag voorbij gaan omdat ik te veel kende, te veel ervaring had voor het hokje waar ze me wilden parkeren. Omdat ik meer wilde dan alleen maar uitvoeren. Omdat ze vreesden (terecht!) dat ik er als intern trainer niet mee om zou kunnen indien er een procedure van gemiddeld 6 maanden zou moeten worden doorlopen om een vervelend softwareprobleem te verhelpen…
Omdat ik mee wil denken, omdat ik dat saaie bandwerkgedoe mee wil helpen uitroeien om tijd en plaats te maken voor meer creativiteit en voldoening. Maar ook omdat ik meer vat wil op waarom en wanneer ik werk…
En dus wordt het binnen een kleine maand echt…
- Dan kan ik eindelijk workshops mediawijsheid animeren
- Dan zal ik ook ondernemers bijstaan in hun administratie
- En van daaruit verder bouwen om zo veel mogelijk mensen te helpen om “zich minder dom te voelen op PC” en er creatiever mee te zijn.
En elke dag wordt het alvast iets concreter… zoals toen de brochure van Arch’educ in de bus viel…
Tof om het concreet te zien worden, om meteen zelfs meer dan 1 keer in dat boekske te zien staan ;-)
Afscheid
Het leven is verdomd oneerlijk… In 3 weken tijd is er nu al een tweede geweldig mens dat deze wereld verlaat als verkeersslachtoffer…
Het zijn gebeurtenissen die sowieso al heel erg op je inbeuken en je met de neus op de feiten drukken:
Er is er niet één die het leven ooit overleeft… Het is nu te doen…
Die toffe mens… immense vakkennis die hij graag doorgaf aan mensen die dat verdienden – niet langer in het belang van het bedrijf. Hij is er niet meer…
Motorongeval onderweg naar huis afgelopen vrijdag.
Op slag dood, gedaan. En ergens is dat misschien maar beter zo… als je bedenkt hoe F op de werkvloer stond. ’t Is een verhaal dat op vele vlakken aanzet tot nadenken. Over hoe elk van ons omgaat met werk. Over de invloed van financiële zekerheid op onze beslissingen.
Als je fulltime aan de slag bent dan sta je er niet altijd bij stil, maar: het grootste deel van de tijd ben je niet thuis. Neen, het grootste deel van de dag zit je in een omgeving waar je zelf maar weinig vat op hebt. De dingen te doen die van je gevraagd worden. Met mensen die je zelf niet hebt gekozen. Of je bent onderweg van of naar die plek.
Normaal toch dat dat een hele grote invloed heeft op je leven? Het is niet zomaar werk, het is het grootste stuk van je leven. Letterlijk. Bovendien kan je de jobinhoud vooraf wel proberen inschatten, maar die collega’s, da’s altijd weer een verrassing.
En in het geval van F zit er zo mogelijk nog meer tragiek in z’n loopbaan dan in z’n ongeval…
F was polyglot en vakexpert. Dat soort mensen die niet op de hoek van de straat te vinden zijn. Zo’n werknemer waar werkgevers naarstig naar op zoek zijn. In een commerciële omgeving is het dan maar wiedes dat je enorm wordt gevaloriseerd. In het kleine bedrijf waar hij destijds startte werd dat door iedereen enorm geapprecieerd. F voelde zich dus goed en bleef er jarenlang gelukkig aan de slag. Het was een bijzonder bedrijf… als ik de verhalen van de collega’s van F mag geloven gingen elke dag rond 17u de deuren dicht. De eigenaar stond erop dat het werk tegen dan gedaan zou zijn en iedereen stond achter die visie. Iedereen op tijd naar huis. Iedereen gelukkig. Problemen werden altijd relatief makkelijk en in team opgelost. Was er eentje die de teamgeest ernstig in het gedrang bracht, die werd de laan uit gestuurd. Koste wat kost. Geen kat die er ook maar aan dacht daar een vakbondsafvaardiging te vragen.
Toen de bedrijfseigenaar met pensioen wilde zocht hij een overnemer. Zodat het imperium waar hij jarenlang aan had gewerkt verder kon gezet worden. Ja, ik zeg imperium, want op dat moment had het bedrijf een zeer stevige marktpositie. De financiële crisis had stevig ingebeukt op de markt maar dit bedrijf bleef winstgevend en bleef een begrip in binnen- en buitenland.
Een overnemer vinden voor zo’n bedrijf… tja, dan moet je vooral op zoek naar kapitaal… En dat werd gevonden.
F’s werkgever werd overgenomen door een grote groep. Een groep die een andere corebusiness had maar waarvoor dit bedrijf een mooie aanvulling zou zijn in de portefeuille. Vergelijk het met een groothandel in aarbeien en een in frambozen. Heel wat klanten hadden ze al gemeen.
Een van hun managers werd dus manager van F en collega’s. Het bedrijf moest veranderen, de werking moest afgestemd worden op die van de groep. Zelfde softwarepakket invoeren, da’s toch piece of cake! Alles over dezelfde kam scheren, heel veel veranderen maar vooral zonder structureel investeren.
F bleef desondanks verkopen, verkopen, verkopen… Hij ging zo hard dat hij een promotie beloofd kreeg, ondanks zijn kritiek op de nieuwe werking. F zag immers welke invloed de wijzigingen zouden hebben op de kwaliteit van producten en dienstverlening. Hij waarschuwde. Maar dat werd hem niet in dank afgenomen. Maar hij kreeg dus wel die promotie beloofd en verkocht verder.
Intussen werd het verkoopteam versterkt. Had F altijd frambozen verkocht dan had de nieuwste collega tot dan toe tennisballen verkocht. Waar in haar nieuwe business rekening moest worden gehouden met stapelwijze, houdbaarheid, kleur, grootte en dergelijke vond ze dat de tennisbal-verkooptechnieken doodeenvoudig konden vertaald worden naar frambozen… Dat je frambozen geen weken in je magazijn kon laten staan, dat die in kleinere verpakkingen hoorden, het werd allemaal in vraag gesteld…
En nu komt het: zij kreeg de promotie!
Feit is dat de overname sowieso al heel veel had veranderd, dat de werkvreugde in het hele bedrijf in ieder geval al op zijn retour was… Maand na maand kon je merken hoe het voor F lastiger werd (gemaakt) op het werk… De dingen zien fout gaan. Zien hoe de dozen frambozen veel te hoog worden gestapeld en op de vingers getikt worden als je er wat aan probeert te doen. Moeten wachten tot je manager het zelf ziet en je de opdracht krijgt om de puree te gaan opkuisen. Een idee voor een structurele oplossing werd af en toe wel eens toegejuicht. Maar als het op de uitwerking aankwam was het meteen gedaan. Het kon niet zijn dat er daarvoor een vergadering werd gehouden. Zeker niet met zoiets doms als een arbeider. En zo ging het 40u per week. Maand in, maand uit. Jaar in, jaar uit.
Eigenlijk wilden sommigen F buiten, maar gezien zijn anciënniteit was daar geen budget voor. Andere collega’s kregen burn-out’s, hielden zich staande met anti-depressiva, maar F ging – met de nodige woede-uitbarstingen tussendoor – dapper verder…
Uiteraard zocht hij een uitweg, uiteraard zocht hij een andere job… maar die anciënniteit speelde hem parten…
En dat is waarom ik vandaag ook wel een zucht heb geslaakt voor F.
Een zucht van verlichting, omdat hij niet de kans had op een sterfbed te liggen en zich bepaalde vragen te stellen… Want ik snap hem wel, na meer dan 10 jaar veranderen van job is niet iets wat andere stervelingen beschouwen als normaal. ’t Is ook niet het meest veilige. Je zet heel veel op het spel. Liever een inkomen in de hel dan elders iets tekort moeten komen…
Anciënniteit, vaste benoemingen…
Allemaal dingen waar ik steeds meer F’s compleet in zie vastlopen. ’t Zijn kooien, zelfs geen gouden. Iedereen krijgt dezelfde kooi. Als jij liever zou werken volgens een ander uurrooster, dan zit je ook vast: ook uurroosters liggen vast voor iedereen… Wie flexibel wil werken mag niet zomaar. Mij doet het steeds meer aan communisme denken.
Kortom, ik weet waarom ik niet langer in loondienst wil functioneren. Maar zelfs dan kan ik niet blijven aanzien hoe zo veel mensen niet langer in staat zijn voluit te leven. Omdat er zoveel obstakels zijn om na lange tijd te veranderen van job.
Maar voor velen is hun job heel dubbel. Het voelt als een kooi maar het is ook een financieel veilige haven. Een veilig kot waar ze niet uit durven…
Vandaag stel ik me de vraag hoe veilig dat kot echt is…
F vertrok vaak vol frustratie, vol woede die hij tijdens de dag opkropte. Woede die hij tot zijn eigen spijt ’s avonds nog moest kwijt zien te geraken. Liefst niet thuis… En zo zal hij misschien ook vrijdag op z’n motor zijn gesprongen. Het verkeer in. Tussen heel wat mensen die ook vol ergernis naar huis rijden. Die niet ook nog eens ongelijk willen krijgen in het verkeer. Die ook hun plaats hebben op de baan. Die in gedachten nog een antwoord zoeken op die scheve opmerking van die collega. Die in gedachten oplossingen zoeken… Hij die dat misschien ook deed… BOEM! End of story.
Hoe veilig is je keuze voor die kooi echt, als je tot op dat moment niet met plezier hebt geleefd? Als je niet in het nu kan leven. Als je op automatische piloot leeft.
Ik ben blij met mijn keuze. Doe F eer aan en denk jij er op z’n minst ook even over na…
GoogleMaps Offline getest
Ook geen zin om op reis bij te betalen voor een GPS in de huurwagen? Ook geen zin in roamingkosten of miserie met de internetverbinding?
Wij besloten om GoogleMaps offline te testen…
Waar gaan we precies naartoe?
Tja, da’s bij ons wel eens een uitdaging ;-). Op reis gaan is vaak zo min mogelijk plannen, maar lekker impulsief de dagen plukken. Dan wil je dus niet enkel de weg van A naar B bijhebben maar eerder eer hele regio.
Dat te downloaden gebied was dus redelijk groot: een straaltje van zo’n 200km rond ons logeeradres in Toscane… Ik dacht: “Jaja, alleen de snelwegen en regionale wegen zeker?” Maar, neen hoor, ook alle kleintjes én de sattelietbeelden stonden op de iPad.
Staat dat wel echt op punt?
Kijk, ik heb ooit een jaar lang meegewerkt aan kaarten voor GPS-systemen en daar heb ik dus een beetje beroepsmisvorming aan overgehouden. Je weet dan van hoeveel parameters dat routebeschrijvingkje eigenlijk afhankelijk is ;-)
Dat maakte dat ik niet zomaar te overtuigen was, zeker gezien er duidelijk was aangegeven dat het in offline modus niet mogelijk zou zijn om plaatsen te markeren op de kaart, noch om routes te verslepen en dat enkel routes per auto te plannen waren…
En er bleken onderweg inderdaad een paar variabelen die voor het Toscaanse platteland nog wat verfijnd mochten worden: een tunneltje dat eerder gemaakt leek voor motors, een grintbaan eerder voor 4×4. Maar zodra we keerden kregen we al snel een alternatieve route aangeboden, dus zeker geen probleem.
Je werd ook niet altijd langs de kleinste baantjes gestuurd. Ik had eerder het gevoel dat hier nog de degelijke logica achter zit: van bij het vertrek zo snel mogelijk naar de grootste verbindingsweg die tot zo dicht mogelijk tegen je eindbestemming. Het is pas wanneer je op relatief korte afstanden bestemmingen ingeeft dat je dan op veldbanen terechtkomt, omdat de weg langs de hoofdbaan in feite een omweg is van een paar kilometer.
En aangezien je offline werkt en je iPad niet is gekoppeld aan je kilometerteller blijft je kaart wel eens stilstaan aan het begin van een tunnel… Voor steden als Brussel zorgt dat voor uitdagingen maar in Toscane was ook dat geen probleem.
Toch is er nog wel een rare kronkel: als je op adres (straat) wil zoeken moet je eerst de straat ingeven en dan pas de gemeente. Anders vind je vaak niet de juiste straat in offline modus.
Is het echt een alternatief voor de GPS?
Ja en neen, je moet het eerder zien als vintage rijden maar dan zonder de verwijten “Gij kunt ook geen kaart lezen hé”. Die iPad plak je niet zomaar tegen een dashboard aan en daarenboven is de aanduiding soms wat laat of onduidelijk. Een “co-piloot/kaartlezer” die de iPad leest is geen overbodige luxe.
Maar daarbuiten is het een aanrader voor wie net als wij eens graag impulsief rondrijdt op ontdekkingstocht ;-)
Je moet dan ook wel bereid zijn de tolwegen erbij te nemen natuurlijk want die kan je in offline-modus niet uitschakelen.
Volgend jaar is de roamingkost toch afgeschaft?
Ja, maar… Tijdens onze reis viel de connectie met het mobiele netwerk ook nog vaak weg, ook in zeer toeristische steden. Tenzij dat opgelost geraakt heb je aan die afgeschafte roaming niet veel.
Daarnaast ben je op reis en wil je vast ook wel eens deconnecteren van het net. Door offline te navigeren kan dat zonder de weg kwijt te raken ;-)
Hopelijk kunnen we tegen volgend jaar ook offline van de routebeschrijvingen voor fietsen, wandelen en openbaar vervoer genieten!
Veel reisplezier!
Jouw veiligheid online
Hoe je (bedrijfs)gegevens beschermen tegen “cybercriminaliteit” (phishing en andere)?
Velen leggen hun online veiligheid volledig en blindelings in de handen van een IT’er… in de praktijk is het echter vaak een handeling van een gebruiker die zorgt voor schade aan IT-infrastructuur, verloren bestanden, gehackte sites enz…
Hoe kan ik ervoor zorgen dat mijn PC een veilige(re) plek wordt of blijft? Hierbij alvast de overwegingen die ik maak als eindgebruiker…
Laat je niet strikken! Blijf alert!
Of het nu om een e-mail gaat, een link op een site die je voor het eerst bezoekt, een bericht op een sociaal netwerk… blijf op je hoede… als het te mooi klinkt om waar te zijn dan is de kans ook groot dat het niet waar is…
Maar ook: als je bank vraagt om gegevens via mail, geloof me… die vragen dat niet via mail, noch aan de telefoon of via SMS trouwens… als het vreemd lijkt dan is het vaak niet veilig.
Als het dringend is, werd je waarschijnlijk gebeld
Als je mails krijgt van personen of adressen die je totaal niet kent om je bij hoogdringendheid iets te vragen m.b.t. je persoonlijke toestand, je persoonlijke gegevens of die van een naaste… Als het hoogdringend zou zijn dan hadden ze wellicht gebeld, laat je niet overhaasten! Check eerst het mailadres. Twijfel je nog? Bel de persoon in kwestie op of contacteer hem via een ander kanaal… mogelijk is zijn/haar account gehackt.
Check op taalfouten
Wanneer er tik-en taalfouten in e-mails en advertenties staan dan is dat zeker een reden om extra alert te zijn… Tegenwoordig zijn de meeste pogingen quasi taalfoutloos.
Verwacht je geen bijlage? Open er dan ook geen
Wanneer er in de tekst van een e-mail niet wordt verwezen naar een bijlage dan is er kans dat het om een onveilige bijlage gaat. Open ze niet, of bel even met de afzender om te checken of hij die bijlage bewust heeft toegevoegd. Als dat niet het geval is … dan vertrekt er van zijn kant mogelijk met elke mail een geïnfecteerd bestandje, hij kan er maar beter dankbaar voor zijn dat jij dat even meldt…
Krijg je een mail met video, open die niet. Video versturen via mail is achterhaald en vaak het vehikel voor virussen en dergelijke.
Analyseer hyperlinks
Een mooi voorbeeld is de link in de SMS die ik in deze post toevoegde. Als je goed leest zie je argentabe.be. Dat is dus niet Argenta zelf.
Ook in mails en online kan je links checken voor je klikt. Wanneer je boven een hyperlink staat met je muis kan je zien naar welk adres de hyperlink je zal leiden. Als dat adres je naar een vreemd adres zou leiden. Klik er dan niet op.
Ik weet het, op mobiele toestellen is dit iets uitdagender… in dat geval geldt vooral eerst regel 1: het kan best wachten tot je een PC hebt opgestart.
Veilige connecties
Vul persoonlijke gegevens enkel in op een website wanneer je via een beveiligde connectie surft. Dit kan je nagaan in de adresbalk van je browser https:// is een beveiligde connectie, http:// niet.
Wifi en veiligheid
Openbare Wifi is misschien handig, maar niet altijd zo veilig. Door via VPN(Virtual Private Network, een persoonlijke en beveiligde connectie) te werken kan je de veiligheid verhogen. Hoe je dat doet lees je hier).
Check profielen
Aanvaard op sociale media niet zomaar elk verzoek om te connecteren. Er zijn mensen die profielen nabootsen om je nadien te proberen oplichten. Zo kreeg ik ooit ene vriendschapsverzoek van een “kennis”. 1 typfout in de naam, profielfoto was wel dezelfde, maar geen enkele post of persoonlijke info… ik rook dus onraad… misschien toch gewoon een tweede profiel om een onderscheid te maken tussen vriendenkringen? Meteen na het accepteren een persoonlijk bericht. Dat ze in het buitenland vastzat, de familie niet te bereiken was en dringend geld nodig had om er levend uit te geraken… ja, tarara…
Wat doe je dan wel als je zo’n verzoek ontvangt? Bezoek eerst het profiel van de aanvrager. Indien er geen posts noch persoonlijke info beschikbaar zijn dan is de kans groot dat het een oplichter is. Op LinkedIn is het vaak zo dat het profiel zelfs al weg is tegen de tijd dat je het profiel open klikt…
Wordt iemand zijn identiteit misbruikt? Breng die persoon hiervan op de hoogte. Bij LinkedIn en Facebook kunnen zij dit aanklagen, maar laat vooral ook niet na om klacht in te dienen…
Gebruik een veilig paswoord
Een veilig paswoord bevat hoofd- en kleine letters, cijfers en speciale tekens en is minstens 7 tekens lang. Een paswoord is pas veilig als je het ook veilig houdt… Een paswoord dat je gebruikt op veilige connecties (https://) gebruik je beter niet via onveilige connecties (http://). Je kan beter meer dan 1 paswoord hebben en ze ook regelmatig veranderen. Hou ze ook niet bij in eenvoudige lijstjes…
Maak een reservekopie
Vergeet je anti-virussoftware niet bij te werken en hou ook back-ups bij. Als er dan toch iets gebeurt blijft de schade toch beperkter… Indien je opteert voor back-ups in de “cloud”… check even de kleine lettertjes… wat garanderen ze wel en wat niet? waar staan de servers? hoe kan je een back-up terugplaatsen?
Vergeet niet af te melden
Wanneer je gebruik maakt van iemand anders z’n computer, of wanneer je je computer en/of gebruikersnaam soms moet delen… vergeet niet af te melden van diensten als Facebook, Gmail en andere sociale media. Zodra de ander aanlogt op je PC kan hij anders meteen in je account (zonder dat hij/zij je paswoord kent!).
Spam voorkomen
Ook om spam te voorkomen ben jij je grootste vijand en je beste vriend… Om gratis spullen te downloaden, deel te nemen aan wedstrijden,… gebruik een tweede account.
Test je kennis in de praktijk
Deze post zal je nog geen expert maken in de materie, maar als je bovenstaande tips toepast is de kans al wat kleiner dat je het slachtoffer wordt van cybercriminelen… Testen of je malafide-mails herkent? Doe de phishing-test
Heb je feedback of wil je meer?
Tot zover mijn trucjes voor een veiliger online bestaan… maar deze lijst heeft zeker niet de pretentie exhaustief te zijn… Heb jij nog tips? Post ze gerust hieronder!
Wil jij als ondernemer of ondernemende medewerker je vaardigheden op PC versterken? Abonneer je dan op deze blog om meer tips te ontvangen, schrijf je in voor een geplande opleiding of neem contact op voor een persoonlijk traject!
